Tomasz Młynarski

Tomasz Młynarski

(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1977 Kraków
Doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: integracja europejska, stosunki międzynarodowe
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	27 września 2005 – nauki o polityce Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	11 marca 2014 – nauki o polityce Uniwersytet Jagielloński
Wykładowca, naukowiec, dyplomata
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Zakład	Wydział Studiów Międzynarodowych i Politycznych – Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych – Katedra Stosunków Międzynarodowych i Polityki Zagranicznej
Stanowisko	Profesor nadzwyczajny
Ambasador RP we Francji
Okres spraw.	12 sierpnia 2017–31 marca 2022
Poprzednik	Andrzej Byrt
Następca	Jan Emeryk Rościszewski

Tomasz Młynarski (ur. w 1977 w Krakowie) – polski naukowiec, politolog specjalizujący się w problematyce współczesnych stosunków i bezpieczeństwa międzynarodowego, integracji europejskiej oraz polityce zagranicznej Francji. W latach 2017–2022 ambasador RP we Francji.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji UJ (praca magisterska nt. wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej). W 2005 obronił rozprawę doktorską Stanowisko Francji wobec reformy instytucjonalnej i poszerzenia Unii Europejskiej (1996–2004) (promotor: Erhard Cziomer), a w 2014 habilitował na podstawie monografii pt. Francja w procesie uwspólnotowienia bezpieczeństwa energetycznego i polityki klimatycznej UE^[1].

Zawodowo związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie jest profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Stosunków Międzynarodowych i Polityki Zagranicznej INPiSM UJ. Zajmuje się problematyką współczesnych stosunków w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego, integracji europejskiej oraz polityką zagraniczną Francji. Jest autorem 6 monografii i 70 artykułów naukowych^[2].

Był stypendystą Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu (2012) i w Rennes (1999–2000) oraz Sorbony (2012, 2014). Prowadził wykłady gościnne na uniwersytetach we Francji, Niemczech, Irlandii i Węgrzech. Działa m.in. w Polskim Towarzystwie Studiów Międzynarodowych i European International Studies Association^[2].

Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Biura Dyrektora Generalnego w Małopolskim Urzędzie Wojewódzkim oraz zarządzał firmą^[3].

12 czerwca 2017 został ambasadorem RP we Francji z dodatkową akredytacją na Monako^[4]. Odwołany początkowo z dniem 30 kwietnia 2021^[5][6]. Następnie z dniem 30 czerwca 2021^[7][8], a jeszcze później 30 czerwca 2022^[9][10]. Ostatecznie odwołany z dniem 31 marca 2022^[11][12].

Jest żonaty, ma troje dzieci. Włada biegle językami: francuskim i angielskim^[13].

Wybrane publikacje

• Francja wobec głównych problemów reformy instytucjonalnej Unii Europejskiej w XXI w., Wydawnictwo Dante, Kraków, 2006, ISBN 978-83-89500-99-1.
• Bezpieczeństwo energetyczne w pierwszej dekadzie XXI wieku: mozaika interesów i geostrategii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2011, ISBN 978-83-233-3119-3.
• Francja w procesie uwspólnotowienia bezpieczeństwa energetycznego i polityki klimatycznej Unii Europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013, ISBN 978-83-233-3497-2.
• Źródła energii i ich znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego w XXI wieku, współautorstwo z M. Tarnawskim, Wydawnictwo Difin, Kraków 2015, ISBN 978-83-8085-024-8.
• Energetyka jądrowa wobec globalnych wyzwań bezpieczeństwa energetycznego i reżimu nieproliferacji w erze zmian klimatu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2016, ISBN 978-83-233-4070-6.
• Bezpieczeństwo energetyczne i ochrona klimatu w drugiej dekadzie XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2017, ISBN 978-83-233-4239-7.

Przypisy