Vauxhall Victor

Vauxhall Victor – samochód osobowy klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod brytyjską marką Vauxhall w latach 1957 – 1978.

Pierwsza generacja

Vauxhall Victor I

Vauxhall Victor z 1960 roku
Inne nazwy	Envoy Custom Envoy Sherwood Envoy Standard Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	luty 1957
Okres produkcji	1957 – 1961
Miejsce produkcji	Luton Adelaide Antwerpia Biel
Poprzednik	Vauxhall Wyvern
Następca	Vauxhall Victor II
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Silniki	R4: 1,5 l, 48 KM
Skrzynia biegów	3-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4242 mm
Szerokość	1600 mm
Wysokość	1499 mm
Rozstaw osi	2489 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Consul Hillman Minx Series II/III

Vauxhall Victor I - tył

Vauxhall Victor I z 1958 roku

kanadyjski Envoy Special

Vauxhall Victor I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1957 roku.

Model Victor pojawił się w ofercie Vauxhalla jako średniej wielkości model mający zastąpić dotychczasową linię modelową Wyvern^[1]. Przy tym, w związku z rosnącą popularnością samochodów europejskich na amerykańskim rynku, mniejszych od typowych amerykańskich samochodów, macierzysty koncern Vauxhalla General Motors zdecydował skonstruować nowy brytyjski samochód w sposób bardziej dostosowany do amerykańskich gustów^[2]. Był on także nieco mniejszy od Wyverna^[2]. Nowy samochód został oznaczony fabrycznie jako projekt F^[2].

Pierwsza generacja pojazdu charakteryzowała się stylistyką typową dla samochodów amerykańskich drugiej połowy lat 50., wyróżniając się spośród europejskich konstrukcji mocno wygiętą na boki panoramiczną szybą przednią, niewielkimi płetwami z tyłu i ozdobnymi wybrzuszeniami na zderzakach^[2]. Typowo dla samochodów tego okresu, spłaszczona maska była wysoko poprowadzona, opadając do przodu pomiędzy reflektorami w okrągłych oprawach osadzonymi na przedłużeniach błotników^[2]. Pudełkowate nadwozie przypominało pomniejszonego Chevroleta z 1955 roku, z kratą atrapy chłodnicy na prawie całą szerokość przodu poniżej reflektorów^[2]. Autorem stylistyki był projektant Vauxhalla David Jones^[2]. W odróżnieniu od samochodów amerykańskich, nadwozie było samonośne^[2]. Początkowo samochody miały też na wzór amerykański wylot rury wydechowej w zderzaku, lecz szybko zmieniono ją na klasyczną pod zderzakiem^[2]. Silnik o pojemniści 1508 cm³ miał moc 48 KM, lecz w USA mierzono ją jako moc brutto 55 KM^[2]. Skrzynia biegów była trzybiegowa synchronizowana, a od 1958 roku opcjonalnie półautomatyczna Newtondrive^[2].

W lutym 1958 roku doszła wersja pięciodrzwiowego kombi^[2]. W lutym 1959 roku samochód poddano liftingowi, tworząc jego serię 2^[2]. Poszerzono atrapę chłodnicy na całą szerokość, zastosowano proste zderzaki, zrezygnowano z przetłoczenia na tylnych drzwiach i zmieniono ozdoby^[2]. W sierpniu 1960 roku (model 1961 roku) powiększono jeszcze tylną szybę i zmodyfikowano tablicę przyrządów^[2]. Produkcja pierwszej generacji zakończyła się w sierpniu 1961 roku^[2].

Sprzedaż

W Wielkiej Brytanii samochód wszedł do sprzedaży w marcu 1957 roku, a w USA pod koniec tego roku jako model 1958 roku^[2]. Wyprodukowano 390 747 Victorów pierwszej generacji, w tym około 145 tysięcy 1. serii i 245 tysięcy 2. serii^[2]. Pomimo rezerwy ze strony brytyjskiej prasy z uwagi na jego amerykański styl, samochód okazał się popularny i stał się najlepiej sprzedającym się modelem Vauxhalla w historii^[2]. Był też eksportowany, zwłaszcza do USA, gdzie był sprzedawany przez dealerów Pontiaca^[2]. Kosztował początkowo 729 funtów lub w USA 1988 dolarów, a 2400 dolarów za kombi^[2].

Vauxhall Victor pierwszej generacji był eksportowany także do Kanady pod tamtejszą marką Envoy^[3], gdzie oferowano go pod kilkoma różnymi nazwami uzależnionymi od wariantu wyposażeniowego (Custom, Standard, Special) czy nadwozia (Sherwood dla wersji kombi)^[4].

Silnik

• L4 1,5 l OHV

Druga generacja

Vauxhall Victor II
Vauxhall VX4/90 I

Vauxhall Victor II
Inne nazwy	Envoy Custom Envoy Sherwood Envoy Standard Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	wrzesień 1960
Okres produkcji	1960 – 1964
Miejsce produkcji	Luton Adelaide Antwerpia Kopenhaga Azambuja Port Elizabeth Auckland
Poprzednik	Vauxhall Victor I
Następca	Vauxhall Victor III
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4394 mm
Szerokość	1626 mm
Wysokość	1500 mm
Rozstaw osi	2540 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Consul Classic

Vauxhall Victor II - tył

kanadyjski Envoy Sherwood

Vauxhall Victor II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.

Druga generacja Victora przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika. Samochód stał się nie tylko większy i przestronniejszy, ale i zyskał nowe proporcje nadwozia - stało się ono smuklejsze, ze znacznie niżej osadzonymi reflektorami objętymi przez dużą, chromowaną atrapę chłodnicy dominującą pas przedni. Projekt nadwozia miał lepiej pasować do europejskich gustów^[5]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FB^[2].

Warianty

Oferta Vauxhalla Victora drugiej generacji, poza odmianą standardową, została poszerzona także o topowy wariant VX4/90^[6]. Poza mocniejszym, 1,6-litrowym silnikiem benzynowym, pojazd wyróżniał się też innym malowaniem i detalami nadwozia.

Sprzedaż

Podobnie jak poprzednik, druga generacja Vauxhalla Victora była eksportowana do Kanady pod marką Envoy^[7] jako kolejna odsłona gamy Custom/Standard/Special oraz Sherwood w przypadku odmiany 5-drzwiowej.

Silniki

• L4 1,5 l OHV
• L4 1,6 l OHV

Trzecia generacja

Vauxhall Victor III
Vauxhall VX4/90 II

Vauxhall Victor III
Inne nazwy	Envoy Custom Envoy Sherwood Envoy Standard Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	grudzień 1963
Okres produkcji	1963 – 1967
Miejsce produkcji	Luton Antwerpia Biel
Poprzednik	Vauxhall Victor II
Następca	Vauxhall Victor IV
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4437 mm
Szerokość	1651 mm
Wysokość	1402 mm
Rozstaw osi	2540 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Cortina Hillman Hunter

Vauxhall Victor III - tył

Vauxhall VX4/90 II

Vauxhall Victor III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.

Przy okazji trzeciej generacji modelu Victor, samochód kontynuował zakres zmian znany już z poprzednika. Samochód ponownie stał się przestronniejszy, a także większy. Sylwetka zachowała charakterystyczny podłużny tył, a także bardziej oszczędnie nałożone przetłoczenia nawiązujące do modelu Opel Diplomat^[8]. Samochód miał oznaczenie fabryczne FC lub Victor 101^[2].

Warianty

Gamę odmian Vauxhalla Victora ponownie poszerzyła topowa, sportowa odmiana VX4/90^[9]. Samochód otrzymał dwubarwne malowanie nadwozia, z charakterystycznym czarnym pasem biegnącym przez nadwozie, a także sportowym ogumieniem i innym wzorem alufelg.

Sprzedaż

Na rynku kanadyjskim Vauxhall Victor oferowany był pod marką Envoy^[7], a jego gamę utworzyła nie tylko odmiana sedan i kombi, jak i topowy sportowy wariant.

Silnik

• L4 1,6 l OHV

Czwarta generacja

Vauxhall Victor IV
Vauxhall VX4/90 III
Vauxhall Ventora I

Vauxhall Victor IV
Inne nazwy	Envoy Custom Envoy Sherwood Envoy Standard Envoy Special
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	październik 1967
Okres produkcji	1967 – 1974
Miejsce produkcji	Luton Antwerpia Biel
Poprzednik	Vauxhall Victor III
Następca	Vauxhall Cavalier
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4496 mm
Szerokość	1702 mm
Wysokość	1334 mm
Rozstaw osi	2591 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Cortina Hillman Hunter

Vauxhall Victor IV - tył

Vauxhall VX4/90 III

Vauxhall Ventora I

Vauxhall Victor IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku.

Czwarta generacja Victora była zarazem ostatnią w tej linii modelowej, która pełniła funkcję samochodu klasy średniej. Przestronniejsze i bardziej pakowne nowe wcielenie pojazdu utrzymano w nowej estetyce Vauxhalla, wyróżniając się wyraźnie zaznaczonym przetłoczeniem tylnego nadkola, podłużną bryłą bagażnika i masywnymi błotnikami przednimi^[10].

W 1975 roku Vauxhall Victor został zastąpiony przez nowy model klasy średniej, Cavalier^[11].

Warianty

Poza topowym wariantem VX4/90^[12], Vauxhall Victor IV oferowany był także w nowym, topowym wariancie Ventora wyróżniającym się bardziej luksusowym wyposażeniem i większą ilością chromowanych ozdobników nadwozia^[13].

Sprzedaż

Po raz ostatni w historii, Vauxhall Victor był sprzedawany w Kanadzie jako Envoy^[7], znikając z tamtejszego rynku w 1970 roku wraz z likwidacją tamtejszej filii z portfolio General Motors.

Silniki

• L4 1,6 l OHC
• L4 2,0 l OHC
• L6 3,3 l OHV

Piąta generacja

Vauxhall Victor V
Vauxhall VX4/90 IV
Vauxhall Ventora II

Vauxhall Victor V
Inne nazwy	Hindustan Contessa
Producent	Vauxhall
Zaprezentowany	marzec 1972
Okres produkcji	1972 – 1978
Miejsce produkcji	Luton Adelaide Antwerpia Biel
Poprzednik	Vauxhall Cresta
Następca	Vauxhall Carlton
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4540 mm
Szerokość	1700 mm
Wysokość	1400 mm
Rozstaw osi	2667 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	GMK Rekord Opel Rekord Ranger
Konkurencja	Ford Granada

Vauxhall Victor V - tył

Vauxhall VX4/90 IV

Vauxhall Ventora II

Vauxhall Victor V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.

Piąta i ostatnia generacja Vauxhalla Victora stała się znacznie większa od poprzednika, powstając tym razem w ścisłej współpracy z Oplem. Po debiucie modelu Cavalier, Victor przyjął postać topowego^[14] modelu klasy wyższej, wyróżniając się przez to przestronniejszą i lepiej wyposażoną kabiną pasażerską. Pas przedni zdobiła charakterystyczna, prostokątna atrapa chłodnicy.

Warianty

Podobnie jak mniejszy poprzednik, także i Victor piątej generacji oferowany był w dwóch dodatkowych, droższych wariantach wyposażeniowych. Poza odmianą VX4/90 o sportowym profilu, była też wersja Ventora o luksusowy charakterze^[15].

Koniec produkcji i następca

Produkcja Vauxhalla Victora zakończyła się definitywnie w 1978 roku wraz z zakończeniem się cyklu rynkowego bliźniaczych modeli Opel Rekord i Ranger, kiedy to także i piątą, większą generację zastąpił model o nowej nazwie - Carlton^[16].

Pojazd był jednym z elementów polityki stopniowego odchodzenia Vauxhalla od konstruowania samodzielnych konstrukcji.

Silniki

• L4 1,7 l OHC
• L4 2,2 l OHC
• L6 2,7 l OHV
• L6 3,3 l OHV

Przypisy