Ebisu
| bóg bogactwa, patron kupców, rybaków i rolników | |
 | |
| Występowanie | |
|---|---|
Ebisu (jap. 恵比須, 恵比寿, ゑびす, 夷, 戎) – w mitologii japońskiej jeden z siedmiu bogów szczęścia, bóg bogactwa, patron kupców, rybaków i rolników. Otaczany szczególną czcią przez osoby zajmujące się handlem, biznesem oraz gejsze jako dawca wszelkiej pomyślności. Rybacy modlą się do Ebisu, aby ten napędził obfitość ryb do ich sieci. Cześć oddają mu również rolnicy, prosząc o obfite zbiory.
W ikonografii przedstawiany jest jako wesoły, gruby i brodaty mężczyzna, trzymający w jednej ręce wędkę, a pod pachą drugiej – rybę[1]. Co do jego pochodzenia teologowie nie byli zgodni. Według jednego z podań był nieudanym dzieckiem Izanami i Izanagi, spławionym przez rodziców w koszyku na wody oceanu. Inne opowieści identyfikowały go z Kotoshironushim, synem Ōkuninushiego. Jako miłośnik wędkarstwa Ebisu często przebywał z wędką na przylądku Miho, gdzie wzniesiono potem chram Miho-jinja, zwany również Ebisu-sama. Co roku 3 grudnia na morzu koło chramu odbywa się święto tego bóstwa, w trakcie którego ma miejsce procesja barwnie ozdobionych łodzi.
Przypisy
- ↑ Ebisu, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2010-12-13] (ang.).
Bibliografia
- Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980. ISBN 83-221-0109-0.
| Mityczne teksty |
|
|---|---|
| Japoński mit stworzenia | |
| Mitologia Takamagahara | |
| Mitologia Izumo | |
| Mitologia Hyūga | |
| Wiek ludzi |
|
| Mityczne miejsca |
|
| Buddyzm w Japonii | |
| Siedmioro bogów szczęścia |
Media użyte na tej stronie
Japanese Sun goddess Amaterasu emerging from a cave. (This is a part of the full artwork).
Ebisu, from Mythological Japan : the symbolisms of mythology in relation to Japanese art, with illustrations drawn in Japan, by native artists (1902)
Gozu Tennō kills a dragon to save Princess Inada. He, whose name literarily means "ox-headed heavenly king," is a deity of Buddhist origin considered identical to Shinto's Susano'o no Mikoto. Note that Tennō (天王) here means "heavenly king" and is distinguished from Japanese Emperor's title Tennō (天皇), though the two share the same pronunciation.