Józef Kojder

Józef Kojder

major administracji (piechoty)
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1895 Miżyniec
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 Charków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Piechoty 3 Batalion Strzelców Sanockich 1 Pułk Piechoty Legionów 75 Pułk Piechoty 9 Batalion Graniczny 78 Pułk Piechoty Batalion KOP „Iwieniec” 95 Pułk Piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii dowódca batalionu piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem Lubelskim
Odznaczenia

Józef Kojder (ur. 22 maja 1892 w Miżyńcu, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major administracji (piechoty) Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Wincentego i Marii z Juśkiewiczów. Przed wybuchem I wojny światowej był członkiem „Strzelca”^[1].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. Był podoficerem w 3 kompanii VI batalionu I Brygady Legionów Polskich^[2]. Z Legionów został skierowany do Polskiej Organizacji Wojskowej^[1].

Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do Baonu Strzelców Sanockich. Walczył z Ukraińską Armią Halicką, z oddziałami 1 Brygady Ukraińskich Strzelców Siczowych, oraz z ochotnikami ukraińskimi, broniącymi Republiki Komańczańskiej. W 1919 roku został przydzielony do 1 pułku piechoty Legionów, a od 1920 roku skierowany do 167 pułku piechoty, przemianowanego w 1921 roku na 75 pułk piechoty.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 170. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 75 pp^[3][4][5]. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 123. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. Z dniem 20 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza^[7][8]. Pełnił służbę w 9 batalionie granicznym. W latach 1932–1933 służył w 78 pułku piechoty w Baranowiczach^[9]. W czerwcu 1933 roku został ponownie przeniesiony do KOP^[10]. Pełnił służbę w batalionie KOP „Iwieniec” na stanowisku dowódcy kompanii granicznej „Stasiewszczyzna”, a w latach 1935–1936 dowódcy kompanii granicznej „Rubieżewicze”. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[11][12]. W 1939 roku pełnił służbę w 34 pułku piechoty w Białej Podlaskiej na stanowisku komendanta 34 Obwodu Przysposobienia Wojskowego^[13][14].

We wrześniu 1939 roku objął stanowisko dowódcy II batalionu 95 pułku piechoty.

W 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Figuruje w Wykazie, poz. 1623.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika^[15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7152 (17 maja 1922)^[16][17]
• Krzyż Niepodległości (16 września 1931)^[18]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1938)^[19]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie, po raz pierwszy w 1921)^[20]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[21]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Józef Kojder. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-01-01].
• Tadeusz Petrol: 34 Pułk Piechoty. [w:] 9 Dywizja Piechoty - 34 Pułk Piechoty, sygn. B.I.26d [on-line]. IPMS, 1988. [dostęp 2018-02-06].