Johan Svendsen

Johan Svendsen

Imię i nazwisko	Johan Severin Svendsen
Data i miejsce urodzenia	30 września 1840 Oslo
Pochodzenie	norweskie
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1911 Kopenhaga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
Odznaczenia

Johan Severin Svendsen (ur. 30 września 1840 w Oslo, zm. 14 czerwca 1911 w Kopenhadze^[1][2]) – norweski kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Syn muzyka wojskowego, który nauczył syna gry na skrzypcach, klarnecie i flecie^[1][2]. W wieku 9 lat został członkiem orkiestry tanecznej w Oslo, mając 11 lat komponował dla niej tańce i marsze^[1]. W 1855 roku wstąpił do armii, gdzie grał na klarnecie w orkiestrze wojskowej^[1][2]. W latach 1857–1859 uczestniczył w koncertach abonamentowych jako skrzypek orkiestry teatralnej, a w 1860 roku debiutował w Bergen jako dyrygent^[1]. Pobierał lekcje gry na skrzypcach u Fredrika Ursina i Carla Arnolda^[1][2]. W latach 1863–1867, dzięki otrzymanemu stypendium królewskiemu, studiował w konserwatorium w Lipsku u Ferdinanda Davida, Moritza Hauptmanna, Ernsta Friedricha Richtera i Carla Reineckego^[2]. Studia ukończył z pierwszą nagrodą za kompozycję^[2]. W 1867 roku dał koncert w rodzinnym Oslo, jednak pomimo pozytywnej opinii ze strony Edvarda Griega spotkał się z chłodnym przyjęciem i wrócił do Lipska^[2]. W latach 1868–1870 przebywał w Paryżu^[1]. W 1871 roku odwiedził Nowy Jork, gdzie poślubił poznaną wcześniej w Paryżu amerykańską pianistkę Sarę Levett^[1][2]. Po powrocie do Lipska został koncertmistrzem orkiestry Euterpe^[1][2].

W 1872 roku wziął udział jako skrzypek w prowadzonym przez Richarda Wagnera wykonaniu IX symfonii Ludwiga van Beethovena z okazji otwarcia Teatru Operowego w Bayreuth^[1][2]. W latach 1872–1877 dyrygował koncertami norweskiego towarzystwa muzycznego w Oslo^[1][2]. W 1874 roku otrzymał roczną pensję rządową^[1][2]. W kolejnych latach odwiedził Rzym (1877–1878) i Londyn (1878), następnie po ponownym pobycie w Paryżu powrócił w 1880 roku do Oslo^[2]. Od 1883 roku mieszkał w Kopenhadze, gdzie był dyrygentem opery królewskiej i organizatorem corocznych koncertów symfonicznych^[1]. Gościnnie występował w Wiedniu, Petersburgu, Moskwie, Helsinkach, Brukseli, Paryżu i Londynie^[1][2]. W 1901 roku rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną i poślubił tancerkę Juliette Haase^[2]. W 1908 roku przeszedł na emeryturę^[1][2].

Odznaczony został krzyżem kawalerskim norweskiego Orderu Świętego Olafa oraz komandorią duńskiego Orderu Danebroga i złotym Medalem Zasługi^[3].

Twórczość

Był najważniejszą obok Edvarda Griega postacią norweskiego życia muzycznego XIX wieku^[1] i podobnie jak on był reprezentantem szkoły narodowej w duchu romantycznym, preferując jednak w przeciwieństwie do niego duże formy orkiestrowe^[2]. Był pierwszym norweskim symfonikiem^[2]. Przejawiał jednak większe zainteresowanie wykonawstwem niż twórczością^[1]. Był wysoko ceniony przez współczesnych jako dyrygent^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

Przypisy