Sebastian Chmara
Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1971 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 194 cm | |||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
Klub | WKS Zawisza Bydgoszcz (1988-2002) | |||||||||||||||||||||
Trener | Wiesław Czapiewski | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
Sebastian Michał Chmara (ur. 21 listopada[1] albo 22 listopada[2] 1971 w Bydgoszczy) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w wielobojach, trener i działacz sportowy, samorządowiec, komentator TVP.
Życie prywatne
W 1991 został absolwentem szkoły średniej – technikum mechanicznego (specjalizacja budowy maszyn). Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. W 1996 brał udział w igrzyskach olimpijskich, w 1998 został halowym mistrzem Europy[3], a w 1999 halowym mistrzem świata[4]. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajmował się działalnością sportową – był trenerem, prezesem CWZS Zawisza Bydgoszcz[5], współorganizatorem halowego mityngu Pedro's Cup oraz komentatorem i ekspertem podczas transmisji zawodów lekkoatletycznych w TVP[5]. Pełnił służbę zawodową w Wojsku Polskim w stopniu starszego sierżanta[6]. W 2003 wystąpił w epizodycznej roli w serialu Sąsiedzi (odc. 10: Niebezpieczna gra)[7]. Od 2009 jest wiceprezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[8], a w 2011 został wiceprezydentem Bydgoszczy[9][10]. Brat stryjeczny tyczkarza Mirosława Chmary[5]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[11].
Jego syn, Sebastian Chmara uprawia skok o tyczce[12].
Kariera sportowa
Karierę sportową zaczynał od kajakarstwa, ale szybko porzucił tę dyscyplinę i zajął się lekkoatletyką. W 1989 był czternasty w rywalizacji dziesięcioboistów podczas mistrzostw Europy juniorów[13], a rok później zajął siódme miejsce na juniorskich mistrzostwach świata[14]. Zdobył srebrny medal na uniwersjadzie w 1995 w Fukuoce[15]. Na początku 1996 był czwarty w halowych mistrzostwach Europy[5], a latem zajął piętnaste miejsce w igrzyskach olimpijskich. Nie ukończył dziesięcioboju na halowych mistrzostwach globu oraz mistrzostw świata[5]. W 1998 został w sezonie zimowym halowym mistrzem Europy[3], a latem nie ukończył konkurencji na czempionacie Starego Kontynentu[5]. Zwyciężył w siedmioboju na halowych mistrzostwach świata w Maebashi w 1999[4]. Reprezentował Polskę w pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych oraz startował w prestiżowym Hypo-Meeting w Götzis.
Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Polski seniorów[16] – w dziesięcioboju zdobył dwa złota (Kielce 1991 i Zielona Góra 1994), srebro (Kielce 1990) oraz brąz (Piła 1990). Chmara ma na koncie także brązowy medal mistrzostw kraju w skoku o tyczce (Bydgoszcz 1997).
Czterokrotnie był halowym mistrzem Polski w siedmioboju (Spała 1991, Spała 1993, Spała 1994 i Spała 1999)[17]. Ma na koncie dwa srebra halowego czempionatu – w 1999 był drugi w skoku o tyczce, a w 2001 w siedmioboju[5].
W czasie swojej kariery trzy razy poprawiał rekord Polski[18]. Chmara był pierwszym polskim lekkoatletą, który w dziesięcioboju uzyskał wynik ponad 8500 punktów[5]. Swój najlepszy wynik w dziesięcioboju, jednocześnie rekord Polski, osiągnął w 1998 w Alhama de Murcia (8566 pkt), w siedmioboju również w 1998 w Walencji (6415 pkt)[5].
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1989 | Mistrzostwa Europy juniorów | Varaždin | dziesięciobój | 14. miejsce | 6880 pkt. |
1990 | Mistrzostwa świata juniorów | Płowdiw | dziesięciobój | 7. miejsce | 7211 pkt. |
1995 | Mistrzostwa świata | Göteborg | dziesięciobój | DNF | – |
1995 | Uniwersjada | Fukuoka | dziesięciobój | 2. miejsce | 8014 pkt. |
1996 | Halowe mistrzostwa Europy | Sztokholm | siedmiobój | 4. miejsce | 6016 pkt. |
1996 | Igrzyska olimpijskie | Atlanta | dziesięciobój | 15. miejsce | 8249 pkt. |
1997 | Halowe mistrzostwa świata | Paryż | siedmiobój | DNF | – |
1997 | II liga pucharu Europy w wielobojach | Maribor | dziesięciobój | 1. miejsce | 8290 pkt. |
1997 | Mistrzostwa świata | Ateny | dziesięciobój | DNF | – |
1998 | Halowe mistrzostwa Europy | Walencja | siedmiobój | 1. miejsce | 6415 pkt. |
1998 | I liga pucharu Europy w wielobojach | Bressanone | dziesięciobój | 1. miejsce | 8067 pkt. |
1998 | Mistrzostwa Europy | Budapeszt | dziesięciobój | DNF | – |
1999 | Halowe mistrzostwa świata | Maebashi | siedmiobój | 1. miejsce | 6386 pkt. |
Rekordy życiowe
Konkurencja | Wynik | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Dziesięciobój | 8566 pkt. | 17 maja 1998 | Alhama de Murcia | rekord Polski |
Pięciobój | 3818 pkt. | 15 marca 2001 | Warszawa | |
Siedmiobój | 6415 pkt. | 1 marca 1998 | Walencja | halowy rekord Polski |
- Bieg na 60 metrów – 7,14 (1999)
- Bieg na 100 metrów – 10,97 (1998)
- Bieg na 400 metrów – 47,76 (1998)
- Bieg na 60 metrów przez płotki – 7,92 (1998)
- Bieg na 110 metrów przez płotki – 14,25 (1998)
- Skok wzwyż – 2,17 (hala 1998)
- Skok o tyczce – 5,30 (hala 1999)
- Skok w dal – 7,65 (1998)
- Pchnięcie kulą – 16,03 (1998)
- Rzut dyskiem – 44,39 (1998)
- Rzut oszczepem – 58,02 (2000)
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi – 2011[19][20]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 2007[21]
Przypisy
- ↑ Sebastian Chmara w bazie World Athletics (ang.).
- ↑ Sebastian Chmara – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-18)].
- ↑ a b European Indoor Championships (Men), gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Indoor Championships, gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
- ↑ WGS w Bydgoszczy (stan na 14 stycznia 2010), zawisza.bydgoszcz.pl [dostęp 2010-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-09] .
- ↑ Sebastian Chmara na filmpolski.pl, filmpolski.pl [dostęp 2011-03-26] (ang.).
- ↑ Zarząd Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-01-04] (pol.).
- ↑ Sebastian Chmara wiceprezydentem Bydgoszczy, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-01-04] (pol.).
- ↑ Chmara żegna się z mundurem, Sport.pl Gazeta Wyborcza Bydgoszcz [dostęp 2010-12-21] (pol.).
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ SEBASTIAN TORZEWSKI: Jaki ojciec, taki syn. Sebastian Chmara kontynuuje rodzinną tradycję. metropoliabydgoska.pl, 2018-02-27. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ European Junior Championships 1989. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men), gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Polish Indoor Championships, gbrathletics [dostęp 2011-01-05] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 232 – pkt 26.
- ↑ Odznaczenia dla działaczy i sportowców „Zawiszy”. polska-zbrojna.pl, 11 grudnia 2011. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 28, poz. 312 – pkt 16.
Bibliografia
- Sebastian Chmara w bazie World Athletics (ang.).
- Sebastian Chmara, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-10)]. (ang.)
- Sebastian Chmara w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.)
- Polski Komitet Olimpijski: Sebastian Chmara – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 września 2018)]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon