Ksawery Szymon Działyński

Ksawery Szymon Działyński
Ilustracja
Portret Ksawerego Działyńskiego, pędzla Marcello Bacciarelli
Herb
Ogończyk
Rodzina

Działyńscy herbu Ogończyk

Data i miejsce urodzenia

24 października 1756
Konarzewo

Data i miejsce śmierci

13 marca 1819
Konarzewo

Ojciec

Augustyn Działyński

Matka

Anna z Radomickich

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy)

Ksawery Szymon Tadeusz Działyński herbu Ogończyk (ur. 24 października 1756 w Konarzewie, zm. 13 marca 1819 tamże) − senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego; w 1807 członek Komisji Rządzącej Księstwa Warszawskiego.

Życiorys

Był synem Augustyna (wojewody kaliskiego) i Anny z Radomickich (córki Jana Antoniego Radomickiego, wojewody inowrocławskiego). W 1782 otrzymał Order św. Stanisława i po raz pierwszy posłował na sejm z województwa poznańskiego[1]. W 1786 król pruski Fryderyk Wilhelm II, na którego koronację udał się z deputacją hołdowniczą, nadał mu tytuł hrabiowski i szambelaństwo. Był posłem na sejm 1786, w 1788 roku był posłem ziemi wschowskiej na Sejm Czteroletni[2]. Brał udział w pracach nad Konstytucją 3 Maja, ale nie odgrywał znaczącej roli w stronnictwie patriotycznym.Wybrany ze stanu rycerskiego sędzią Sejmu Czteroletniego w 1788 roku[3]. 29 kwietnia 1791 roku przyjął obywatelstwo miejskie na Ratuszu Miasta Warszawy[4]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[5]. Został wyróżniony Orderem Orła Białego.

W okresie powstania kościuszkowskiego członek Tymczasowej Dyrekcji Biletów Skarbowych i dyrektor bezpłatny Dyrekcji Biletów Skarbowych[6], wchodził w skład Rady Zastępczej Tymczasowej, gdzie zajmował się problematyką regulacji monety. W czerwcu 1794 wyjechał do Poznania, był więziony przez władze pruskie w Spandau. Zwolniony w następnym roku, zajmował się głównie sprawami gospodarczymi swoich dóbr. Udało mu się wyprocesować Kórnik. Jako pierwszy zarządził w Konarzewie powszechne szczepienie przeciw ospie.

Powrócił do działalności politycznej w 1806. W tym roku udał się z deputacją do Berlina, gdzie przemawiał do odnoszącego sukcesy militarne Napoleona. Od 14 stycznia 1807 był członkiem Komisji Rządzącej Księstwa Warszawskiego; zajmował się sprawami ekonomicznymi. Wkrótce został mianowany senatorem-wojewodą. Jako senator obecny był na Sejmie 1809 roku[7]. Reprezentował Księstwo Warszawskie na ślubie Napoleona z Marią Ludwiką (1811).

Po upadku Napoleona pozostał senatorem, już w Królestwie Polskim. Wycofał się z działalności politycznej; skoncentrował się na problematyce gospodarczej Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Szczególną uwagę poświęcał sprawom uwłaszczenia chłopów, propagował edukację rolniczą.

Z małżeństwa z Justyną z Dzieduszyckich miał syna Tytusa i trzy córki - Paulinę (zamężną Dzieduszycką), Klaudynę (zamężną Potocką) i Gabrielę.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Dyaryusz seymu wolnego ordynaryinego warszawskiego szescio=niedzielnego Roru[!] Panskiego MDCCLXXXII, [b.n.s].
  2. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 316.
  3. Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 99.
  4. Leon Potocki, Wincenty Wilczek i pięciu jego synów, dwa tomy w jednym, Poznań 1859, s. 143.
  5. Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.
  6. Wojciech Morawski, Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku, Warszawa 1998, s. 25.
  7. Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 458.
  8. a b c d e Włodzimierz Dworzaczek: Działyński Ksawery Szymon Tadeusz (1756–1819). W: Polski Słownik Biograficzny t. VI [on-line]. ipsb.nina.gov.pl, 1948. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-06)].

Bibliografia

  • Włodzimierz Dworzaczek, Ksawery Działyński, w: Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1981, ISBN 83-01-02722-3

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
Ord.Aquilarossa-GC.png
Autor: Louis14, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastro da cavaliere di gran croce del'Ordine dell'Aquila Rossa del Regno di Prussia (Germania)
POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
Banner of Kościuszko Uprising.PNG
Autor:
NieznanyUnknown from Poland
, Licencja: CC BY 3.0