Więzienie Spandau

Więzienie Spandau

Spandau w 1951 r.
Obszar specjalny	Berlin Zachodni
Miejscowość	Berlin-Spandau
Przeznaczenie	więzienie
Data powstania	1876
Data likwidacji	1987
Położenie na mapie Berlina (c) TUBS, CC BY-SA 3.0 Więzienie Spandau
Położenie na mapie Niemiec Więzienie Spandau
52°31′16″N 13°11′07″E/52,521111 13,185278

Więzienie Spandau – więzienie w berlińskiej dzielnicy Spandau wybudowane w 1876, wyburzone w 1987 roku.

Więźniowie przywiezieni do Spandau 18 lipca 1947 roku

(c) Bundesarchiv, Bild 183-1987-0313-507 / CC-BY-SA 3.0

Rudolf Heß

(c) Bundesarchiv, Bild 183-B21019 / CC-BY-SA 3.0

Walter Funk

(c) Bundesarchiv, Bild 146-1980-128-63 / CC-BY-SA 3.0

Erich Raeder

Albert Speer

Baldur von Schirach

(c) Bundesarchiv, N 1310 Bild-135 / CC-BY-SA 3.0

Konstantin von Neurath

(c) Bundesarchiv, Bild 146-1976-127-06A / CC-BY-SA 3.0

Karl Dönitz

Po zakończeniu II wojny światowej osadzeni zostali tam nazistowscy zbrodniarze wojenni skazani na kary pozbawienia wolności. Więzienie było ulokowane w dzielnicy, która znajdowała się w okupowanej przez Wielką Brytanię części Berlina, jednak wartę sprawowali w cyklach miesięcznych również żołnierze sowieccy, amerykańscy i francuscy, a flaga wywieszona na gmachu każdorazowo informowała o tym, kto pełni obecnie służbę. Do więzienia Spandau trafiło ostatecznie siedmiu więźniów, których przywieziono 18 lipca 1947 po wydaniu wyroków przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze:

• Rudolf Heß, zastępca Adolfa Hitlera, kara dożywotniego pozbawienia wolności, zm. 17 sierpnia 1987 roku (samobójstwo przez powieszenie);
• Walther Funk, prezes Reichsbanku, kara dożywotniego pozbawienia wolności (zwolniony w 1957 roku), zm. 31 maja 1960 roku;
• Erich Raeder, naczelny dowódca Kriegsmarine, kara dożywotniego pozbawienia wolności (zwolniony w 1955 roku), zm. 6 listopada 1960 roku;
• Albert Speer, architekt Adolfa Hitlera, 20 lat pozbawienia wolności (zwolniony w 1966 roku), zm. 1 września 1981 roku;
• Baldur von Schirach, przywódca Hitlerjugend i gauleiter Wiednia, 20 lat pozbawienia wolności (zwolniony w 1966 roku), zm. 8 sierpnia 1974 roku;
• Konstantin von Neurath, minister spraw zagranicznych III Rzeszy oraz protektor Czech i Moraw, 15 lat pozbawienia wolności (zwolniony w 1954 roku), zm. 14 sierpnia 1956 roku;
• Karl Dönitz, naczelny dowódca Kriegsmarine, 10 lat pozbawienia wolności (zwolniony w 1956 roku), zm. 24 grudnia 1980 roku.

W 1987 roku samobójstwo popełnił Rudolf Heß, ostatni odbywający tam karę osadzony. Niedługo potem podjęto decyzję o wyburzeniu więzienia, aby nie stało się celem pielgrzymek neonazistów.