Bernardino Scotti
| ||
Kardynał prezbiter | ||
Kraj działania | Państwo Kościelne | |
Data i miejsce urodzenia | 6/12 października 1656 Mediolan | |
Data i miejsce śmierci | 16 listopada 1726 Rzym | |
Prefekt Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości | ||
Okres sprawowania | 1718–1726 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Diakonat | 28 października 1717 | |
Prezbiterat | 31 października 1717 | |
Kreacja kardynalska | 29 maja 1715 Klemens XI | |
Kościół tytularny | San Pietro in Montorio |
Bernardino Scotti (ur. 6 albo 12 października 1656 w Mediolanie, zm. 16 listopada 1726 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 6 albo 12 października 1656 roku w Mediolanie, jako syn Vincenza Scottiego i Teodory Cusany Borromeo[1]. Po studiach prawniczych praktykował w rodzinnym mieście, a następnie wyjechał do Rzymu[1]. Tam wstąpił do Kurii Rzymskiej, gdzie został m.in. referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i audytorem Roty Rzymskiej[1]. 29 maja 1715 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 16 grudnia tego samego roku, a następnie nadano mu kościół tytularny San Pietro in Montorio[2]. 28 października 1717 roku przyjął święcenia diakonatu, a trzy dni później – prezbiteratu[2]. Rok później został prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości[1]. Zmarł 16 listopada 1726 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Bernardino Scotti (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-10-10].
- ↑ a b c Bernardino Scotti (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-10-10].