Zofia Vetulani
Imię i nazwisko urodzenia | Zofia Julia Vetulani |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 30 marca 1893 |
Data i miejsce śmierci | 23 września 1981 |
Zawód, zajęcie | urzędniczka |
Partia | |
Odznaczenia | |
Zofia Vetulani[a] (ur. 30 marca 1893 w Tarnowie, zm. 23 września 1981 w Warszawie) – polska urzędniczka państwowa, działaczka społeczna i polityczna. W II Rzeczypospolitej urzędniczka w dziale budżetowym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (1921–1939). W czasie II wojny światowej internowana w Rumunii (1939–1945), gdzie działała m.in. jako sekretarka zarządu koła kobiet przy Amerykańskiej Komisji Pomocy Polakom – YMCA w obozie uchodźców w Braili i w Drăgășani oraz sekretarka konsula generalnego RP Jerzego Lechowskiego. W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej urzędniczka wydziałów finansowych i budżetowych: Urzędu Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski (1945–1947), Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie (1947–1950) i prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie (1950–1958).
Życiorys
Zofia Vetulani urodziła się 30 marca 1893[1][b] w Tarnowie[2]. Była córką inżyniera Franciszka Vetulaniego (1856–1921) i Katarzyny z domu Ipohorskiej-Lenkiewicz (1868–1915). Miała troje rodzeństwa: brata Stanisława oraz siostry Marię i Cecylię.
W 1911 ukończyła Prywatne Gimnazjum Żeńskie Heleny Strażyńskiej w Krakowie. W latach 1911–1916 studiowała filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1917 ukończyła roczny kurs dla abiturientów szkół średnich Akademii Handlowej w Krakowie[2].
Pracę zawodową rozpoczęła jako aspirantka służby kasowej w Komunalnej Kasie Oszczędności Miasta Tarnowa (od 1 stycznia 1918 do 31 grudnia 1920). 1 stycznia 1921 została zatrudniona w dziale budżetowym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie, gdzie pracowała kolejno jako stażystka, kontroler i skarbnik w stopniu podreferendarza aż do wybuchu II wojny światowej[2].
7 września 1939, po niemieckiej agresji na Polskę, Zofia Vetulani została ewakuowana z Warszawy na wniosek ministra spraw wewnętrznych, z poleceniem wywozu z kraju pieniędzy, pieczęci i dokumentów ministerialnych. Dziesięć dni później, wraz z częścią członków rządu, przekroczyła granicę polsko-rumuńską. Powierzony sobie depozyt aktowy i pieniężny przechowała aż do 22 listopada 1939, kiedy przekazała go dyrektorowi biura MSW Antoniemu Robaczewskiemu. Środki pieniężne zostały zdeponowane na koncie Komisji Ochrony Mienia Państwowego przy Ambasadzie RP w Bukareszcie[2].
Przez cały okres wojny Zofia Vetulani była internowana w Rumunii. Od grudnia 1939 do lutego 1940 pełniła funkcję społecznej sekretarki zarządu koła kobiet przy Amerykańskiej Komisji Pomocy Polakom – YMCA w obozie uchodźców w Braili. Od lutego do sierpnia 1940 była sekretarką Jerzego Lechowskiego, konsula generalnego RP na okręgi Braila, Galati i Tulcea. W okresie od listopada 1940 do marca 1941 ponownie została sekretarką koła kobiet przy AKPP YMCA w Drăgășani. Następnie była przewodniczącą koła kobiet w Craiovej (od listopada 1941 do listopada 1943) oraz pracownicą fizyczną w polskim zakładzie szewskim w Craiovej (od marca 1944 do czerwca 1945). Wiosną 1945 wstąpiła do Związku Patriotów Polskich w Craiovej[2].
W lipcu 1945, po powrocie do Polski, Zofia Vetulani zgłosiła się do pracy w Ministerstwie Administracji Publicznej z prośbą o delegację służbową do Olsztyna. Po przyjeździe zamieszkała z siostrą Cecylią i siostrzeńcem Witoldem de Nisau w mieszkaniu przy ulicy Warmińskiej 7. 21 sierpnia 1945 została zatrudniona jako urzędniczka w Wydziale Finansowym Urzędu Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski, a następnie – od początku 1947 roku – pełniła obowiązki kierownika oddziału kontroli rachunkowej Wydziału Budżetowo-Gospodarczego Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie[2].
Od 1 stycznia 1948, na mocy zarządzenia Ministerstwa Ziem Odzyskanych, została zakwalifikowana do grupy pracowników „o wyjątkowo wysokich kwalifikacjach fachowych w zakresie administracji ogólnej” i awansowana do stopnia referendarza w VII grupie służbowej z prawem do wyższego uposażenia. Od 1 stycznia 1949 do 4 czerwca 1950 była samodzielną księgową i referendarzem w Wydziale Budżetowo-Gospodarczym Urzędu Wojewódzkiego, a od 5 czerwca 1950 do 1 stycznia 1955 w Wydziale Finansowym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Następnie objęła stanowisko starszej księgowej w tym samym wydziale. Z dniem 30 czerwca 1958 została przeniesiona w stan spoczynku[2].
Była członkinią Stronnictwa Pracy i Stronnictwa Demokratycznego[2].
Zmarła 23 września 1981[2]. Została pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 218-3-17)[c][1].
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2] (nie przed 1928)
- Srebrny Krzyż Zasługi (po raz drugi, 1938)[3][2]
- Srebrny Krzyż Zasługi (po raz trzeci, 1948)[4][2]
Rodzina
Rodzina Vetulanich[d] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Uwagi
- ↑ Właśc. Zofia Julia Vetulani.
- ↑ Niektóre źródła błędnie podają datę urodzenia 31 marca 1893. Zob. Robert Syrwid. „Ambasadorka Watykanu”, czyli Cecylii Vetulani potyczki z władzą ludową. Nieznany list do Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1955 roku. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. 2, s. 375–399, 2012.
- ↑ W kwaterze 218, rząd 3, numer 27.
- ↑ Wykaz niekompletny.
Przypisy
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK VETULANI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-01-24] .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Robert Syrwid. „Ambasadorka Watykanu”, czyli Cecylii Vetulani potyczki z władzą ludową. Nieznany list do Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1955 roku. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. 2, s. 375–399, 2012.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 605.
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 62, poz. 381.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).
Zofia Vetulani w młodości.
Autor: Franek Vetulani, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób rodzin Vetulani i de Nisau na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie – kwatera 218, rząd 3, numer 27.
Pochowani: Franciszek Vetulani (1856−1921); Cecylia Vetulani (1908–1980); Zofia Vetulani (1893–1981);
Witold de Nisau (1924−1998).Zofia Vetulani w 1953.