Fabrice Guy
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Douanes Jura | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 18.03 1989, Lake Placid (3. miejsce - Gundersen) | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Kryształowa kula Fabrice Guy (ur. 30 grudnia 1968 w Pontarlier) – francuski kombinator norweski, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata, a także zdobywca Pucharu Świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Fabrice Guy pojawił się 3 stycznia 1987 roku w zawodach Pucharu Świata w Schonach. Zajął wtedy 55. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył już dwa tygodnie później, 17 stycznia w Autrans, zajmując siódme miejsce w Gundersenie. W sezonie 1986/1987 pojawił się jeszcze dwukrotnie, ale wyniku z Autrans nie poprawił i w klasyfikacji generalnej zajął 26. miejsce. Kolejny sezon był już w wykonaniu Francuza słabszy - ani razu nie zdobył punktów i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Wziął jednak udział w igrzyskach olimpijskich Calgary, gdzie indywidualnie był dwudziesty, a wspólnie z kolegami z reprezentacji był ósmy w sztafecie.
Przełom w karierze Guya nastąpił w sezonie 1988/1989. Trzykrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, przy czym 18 marca 1989 roku w Lake Placid po raz pierwszy stanął na podium pucharowych zawodów zajmując trzecie miejsce. We wszystkich swoich startach punktował dzięki czemu w klasyfikacji generalnej uplasował się na dziewiątej pozycji. W lutym 1989 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti. W zawodach indywidualnych zajął 34. miejsce, co było najgorszym wynikiem ze wszystkich reprezentantów Francji. W sztafecie nie wystąpił. Sezony 1989/1990 i 1990/1991 ukończył na szóstej pozycji. Łącznie trzykrotnie stanął na podium: 14 stycznia 1990 roku w Saalfelden am Steinernen Meer był drugi, a 19 stycznia 1990 roku w Murau i 8 marca 1991 roku w Falun był trzeci. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991 roku Francuzi w składzie: Francis Repellin, Xavier Girard i Fabrice Guy wywalczyli srebrny medal w sztafecie, mimo iż po skokach zajmowali dopiero szóste miejsce. W konkursie indywidualnym Guy uplasował się na trzynastym miejscu i był tym samym najlepszy we francuskiej kadrze.
Najlepsze wyniki Guy osiągnął w sezonie 1991/1992. Z ośmiu pucharowych startów zwyciężył w sześciu zawodach, a w pozostałych dwóch co prawda nie stanął na podium, ale plasował się w czołówce. Pierwsze zwycięstwo w karierze odniósł w Gundersenie rozegranym 14 grudnia 1991 roku w Štrbskim Plesie. W klasyfikacji generalnej zwyciężył z wyraźną przewagą nad Klausem Sulzenbacherem z Austrii i Fredem Børre Lundbergiem z Norwegii. W lutym 1992 roku Guy wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie osiągnął jeden z największych sukcesów swojej kariery. Francuz zajął trzecie miejsce w skokach do zawodów indywidualnych i do biegu przystąpił ze stratą 46 sekund do prowadzącego Austriaka Klausa Ofnera. Na trasie biegu wyprzedził wszystkich rywali i sięgnął po złoty medal, wyprzedzając swego rodaka Sylvaina Guillaume'a oraz Klausa Sulzenbachera. Był to pierwszy złoty medal wywalczony przez reprezentanta Francji w kombinacji norweskiej. W zawodach drużynowych Francuzi zajmowali po skokach piątą pozycję ze stratą 5:33 minuty. Na trasie biegu zdołali zniwelować stratę do nieco ponad dwóch minut, co jednak wystarczyło do zajęcia czwartego miejsca.
W Pucharze Świata Francuz startował aż do zakończenia sezonu 1998/1999, jednak już nigdy nie stanął na podium. Najbliżej pucharowego podium był 16 grudnia 1995 roku w Sankt Moritz, gdzie był czwarty w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadł w sezonie 1992/1993, który ukończył na dziesiątej pozycji. Także sukcesów z Albertville nie powtórzył podczas mistrzostw świata w Falun w 1993 roku, gdzie indywidualnie nie znalazł się w czołowej dziesiątce (16. miejsce), a francuska sztafeta ukończył rywalizację dopiero na dziewiątym miejscu. Także z igrzysk w Lillehammer w 1994 roku oraz odbywających się rok później mistrzostw świata w Thunder Bay wrócił bez medalu.
Kolejne trofeum wywalczył na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 roku. W zawodach metodą Gundersena Guy zdobył brązowy medal. Mimo iż po skokach był dopiero dziewiąty na trasie biegowej minął kilku rywali i ostatecznie przegrał tylko z Japończykiem Kenjim Ogiwarą oraz Bjarte Engenem Vikiem z Norwegii. Na tych samych mistrzostwach zajął wspólnie z kolegami ósme miejsce w sztafecie. Ostatni sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie wraz z Sylvainem Guillaume'em, Nicolasem Balem i Ludovikiem Roux zdobył brązowy medal w sztafecie. Po konkursie skoków Francuzi znajdowali się na szóstym miejscu ze startą nieco ponad jednej minuty do prowadzących reprezentantów Finlandii. Na trasie biegu należeli do najszybszych i zdołali przesunąć się aż na trzecią pozycję, wyprzedzając Czechów i Austriaków. Mimo dobrej postawy biegowej na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad półtorej minuty. W konkursie indywidualnym Guy zaprezentował się słabo, kończąc rywalizację na 29. pozycji.
Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999 roku. Indywidualnie wystąpił tylko w sprincie, w którym uzyskał najgorszy wynik spośród reprezentantów Francji - zajął 39. miejsce. Wziął jednak udział w sztafecie, gdzie Francuzi zajęli czwartą pozycję, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Rosji o zaledwie 0.1 sekundy. Ostatni oficjalny występ Fabrice Guy zanotował 21 marca 1999 roku w Zakopanem, gdzie zajął 33. miejsce w Gundersenie. Po zakończeniu sezonu 1998/1999 zakończył karierę.
Osiągnięcia
Igrzyska Olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 8. | 24 lutego | 1988 |  Calgary | Sztafeta K-90/3x10 km[1] | 1:20:46,0 | +6:23,4 |  RFN |
| 20. | 28 lutego | 1988 | Calgary | Gundersen K-90/15 km | 38:16,8 | +3:54,9 |  Hippolyt Kempf |
1. | 12 lutego | 1992 |  Albertville | Gundersen K-90/15 km | 44:28,1 | - | - |
| 4. | 17 lutego | 1992 | Albertville | Sztafeta K-90/3x5 km[2] | 1:23:36,6 | +2:15,5 |  Japonia |
| 6. | 17 lutego | 1994 |  Lillehammer | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | 1:21.51,8 | +12:41,2 | Japonia |
| 17. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | Gundersen K-90/15 km | 39:07,9 | +6:12,3 | Fred Børre Lundberg |
| 29. | 14 lutego | 1998 | Nagano | Gundersen K-90/15 km | 41:21,1 | +5:22,2 | Bjarte Engen Vik |
3. | 20 lutego | 1998 | Nagano | Sztafeta K-90/4x5 km[4] | 54:11,5 | +1:41,9 | Norwegia |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 34. | 18 lutego | 1989 |  Lahti | Gundersen K-90/15 km | 37:10,7 | +6:51,9 | Trond Einar Elden |
| 13. | 7 lutego | 1991 |  Val di Fiemme | Gundersen K-90/15 km | 41:00,6 | +3:22,0 | Fred Børre Lundberg |
2. | 8 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Sztafeta K-90/3x5 km[5] | 1:21:22,5 | +1:16,3 |  Austria |
| 16. | 18 lutego | 1993 |  Falun | Gundersen K-90/15 km | 46:47,5 | ? | Kenji Ogiwara |
| 8. | 19 lutego | 1993 | Falun | Sztafeta K-90/3x5 km[6] | 1:19:25,7 | +8:55,3 | Japonia |
| 8. | 10 marca | 1995 | Thunder Bay | Sztafeta K-90/4x5 km | 56:20,2 | +8.50,8 | Japonia |
3. | 22 lutego | 1997 | Trondheim | Gundersen K-90/15 km | 43:43,1 | +1:19,4 | Kenji Ogiwara |
| 8. | 23 lutego | 1997 | Trondheim | Sztafeta K-90/4x5 km[7] | 52:18,0 | +3:50,9 | Norwegia |
| 4. | 25 lutego | 1999 | Ramsau | Sztafeta K-90/4x5 km[8] | 49:34,2 | +1:53,3 | Finlandia |
| 39. | 27 lutego | 1999 | Ramsau | Sprint K-90/7,5 km | 17:48,4 | +3:01,8 | Bjarte Engen Vik |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1986/1987: 26.
- sezon 1988/1989: 9.
- sezon 1989/1990: 6.
- sezon 1990/1991: 6.
- sezon 1991/1992: 1.
- sezon 1992/1993: 10.
- sezon 1993/1994: 22.
- sezon 1994/1995: 13.
- sezon 1995/1996: 12.
- sezon 1996/1997: 14.
- sezon 1997/1998: 29.
- sezon 1998/1999: 42.
Miejsca na podium chronologicznie
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 18 marca 1989 |  Lake Placid | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | ? | Trond-Arne Bredesen |
| 2. | 14 stycznia 1990 | Saalfelden am Steinernen Meer | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +31.3 s | Klaus Sulzenbacher |
| 3. | 19 stycznia 1990 | Murau | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | +18.5 s | Klaus Sulzenbacher |
| 4. | 8 marca 1991 | Falun | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +4.2 s | Trond Einar Elden |
| 5. | 14 grudnia 1991 |  Štrbské Pleso | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
| 6. | 21 grudnia 1991 | Courchevel | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
| 7. | 4 stycznia 1992 | Schonach | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
| 8. | 18 stycznia 1992 | Murau | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
| 9. | 10 marca 1992 | Trondheim | Gundersen K115/15 km | ? | 1. | - | - |
| 10. | 13 marca 1992 | Oslo | Gundersen K115/15 km | ? | 1. | - | - |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1990/1991: 8.
- sezon 1993/1994: 39.
Miejsca na podium chronologicznie
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 23 grudnia 1990 | Chaux-Neuve | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-21)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Jean-Pierre Bohard, Xavier Girard, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Francis Repellin, Sylvain Guillaume, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Sylvain Guillaume, Stéphane Michon, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Sylvain Guillaume, Nicolas Bal, Ludovic Roux, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Francis Repellin, Xavier Girard, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Fabrice Guy, Étienne Gouy, Sylvain Guillaume
- ↑ Skład drużyny: Ludovic Roux, Nicolas Bal, Sylvain Guillaume, Fabrice Guy
- ↑ Skład drużyny: Fabrice Guy, Frédéric Baud, Sylvain Guillaume, Nicolas Bal
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
.svg)
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Florence Fumey, Licencja: CC BY-SA 3.0
Fabrice Guy, durant une course spécialrment dédiée au public franc-comtois en l'honneur des plus grands champions médaillés d'Albertville (tels que Fabrice Guy, Sylvain Guillaume, Corinne Niogret ou encore Anne Briand).