Huta Szczecin

Huta Szczecin

(c) Altstettiner, CC BY-SA 3.0 Huta nocą (wielki piec)
Państwo	Polska
Adres	71-833 Szczecin ul. Nad Odrą 10
Data założenia	1897
Data likwidacji	2008
Forma prawna	spółka akcyjna
Nr KRS	0000050948
Położenie na mapie Szczecina Huta Szczecin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Huta Szczecin
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Huta Szczecin
53°29′50″N 14°37′00″E/53,497222 14,616667

Nieczynne wielkie piece Huty Szczecin

Huta Szczecin – nieistniejąca już huta żelaza w szczecińskiej dzielnicy Stołczyn.

Huta specjalizowała się w produkcji surówki żelaza dla potrzeb odlewni, prowadziła produkcję szerokiego asortymentu wielkopiecowej surówki odlewniczej (produktu, z którego odlewa się np. korpusy silników). Wyroby sprzedawano w Polsce i za granicą (Niemcy, Skandynawia, Wielka Brytania, Bliski Wschód). Po reprywatyzacji roczna zdolność produkcyjna wynosiła 200 000 ton.

W 1897 roku wybudowano pierwsze wielkie piece^[1]. Huta nosiła wówczas nazwę Eisenwerke Kraft AG in Kratzwick (pol. Kraśnica od nazwy pobliskiego osiedla). Była to własność Guido Henckla von Donnersmarck. W 1906 roku w jej skład wchodziły trzy wielkie piece, koksownia, cementownia oraz cegielnia. 16 maja 1946 huta została przejęta przez Polskę i włączona do Gliwickich Zakładów Hutniczych. W 1950 huta stała się samodzielnym zakładem produkcyjnym.

Proces przemian własnościowych Huty Szczecin zapoczątkowany został przekształceniem Przedsiębiorstwa Państwowego Huta „Szczecin” w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. W 1996 roku Huta Szczecin stała się zakładem prywatnym. Od roku 2004 właścicielem Huty Szczecin SA był Kronospan. W roku 2008 rozpoczęto rozbiórkę zakładu^[2]. Obecnie (2011) teren Huty Szczecin jest administrowany przez Kronochem (spółkę grupy Kronospan), która świadczy usługi przeładunkowe towarów masowych, oraz przeładunki i magazynowanie metanolu.

Kolej Huty Szczecin

Huta eksploatowała poniższe parowozy:

• TKh3877 – pomnik przy hucie
• TKbb nr 4 – eksponat w Wolsztynie
• TKbb nr 1 – pomnik w lokomotywowni

Huta miała też spalinowozy:

• 401Da – 077, 417, 303, 143,
• SM30 – 1074
• LDH45
• 409Da – 131

Przypisy

Bibliografia

• Pomorze Zachodnie w tysiącleciu. Praca zbiorowa / pod red. Pawła Bartnika i Kazimierza Kozłowskiego ; Polskie Towarzystwo Historyczne. Oddział w Szczecinie, Kuratorium Oświaty w Szczecinie, Urząd Miejski w Szczecinie. Szczecin: Wydawnictwo Archiwum Państwowego „Dokument” w Szczecinie, 2000, s. 159. ISBN 83-86992-75-1. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Strona archiwalna Huty Szczecin. huta.szczecin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-19)].
• Film dokumentalny z czasów działania huty