Pułk Strzelców im. Bartosza Głowackiego

Bartosz Głowacki, patron pułku

Pułk Strzelców Polskich im. Bartosza Głowackiego – oddział piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na początku listopada 1917 powstała w Moskwie Komendantura Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego dla okręgu moskiewskiego. Komendantura zaczęła formować Polski Rezerwowy Pułk. Dzięki zaangażowaniu komendanta ppłk. Wincentego Podgurskiego i wyznaczonego dowódcy pułku płk. Kazimierza Majewskiego, pomimo przeszkód ze strony bolszewików, formowanie, acz powoli, postępowało systematycznie. Z rozkazu komendanta ppłk. Wincentego Podgurskiego w styczniu 1918 przemianowano pułk na „Batalion Obrony Skarbów Narodu Polskiego w Moskwie”^[1].

13 lutego aresztowano ppłk. Podgurskiego i kilkunastu oficerów, zmuszając komendanturę do zwinięcia. Płk Majewski przemianował batalion na „Pułk Strzelców Polskich im. Bartosza Głowackiego”. W końcu marca pułk liczył około 850 żołnierzy^[2].

Przeciwnicy pułku, głównie socjaldemokratyczna Trybuna i Komisariat do Spraw Polskich, jako polscy komuniści, wymogli na rządzie bolszewickim rozbrojenie pułku. 6 kwietnia o 6:00 koszary, w których stacjonowali żołnierze, zostały otoczone przez samochody opancerzone, stanowiska karabinów maszynowych i działa wojsk Wszechrosyjskiej Nadzwyczajnej Komisji Śledczej do Walki z Kontrrewolucją, Sabotażem i Spekulacją, aresztowano płk. Majewskiego i oficerów, a na żołnierzy nałożono areszt domowy. Po czterech dniach koszary zajęto, zrabowano z kasy pieniądze, a żołnierzom nakazano rozejście się w dowolne miejsca. Jako przyczynę podano kontrrewolucyjność manifestującą się odmową zorganizowania komitetów żołnierskich na wzór wojska bolszewickiego. 23 kwietnia 1918 pułk został formalnie rozwiązany^[2].

Dowództwo pułku

• dowódca – płk Kazimierz Majewski
• adiutant – ppor. Władysław Brejdygand^[3]

Skład organizacyjny

• dowództwo
• dwanaście kompanii piechoty
• kompania karabinów maszynowych
• kompania inżynieryjna
• kompania kolejowa i samochodowa
• bateria artylerii
• szwadron jazdy
• szkoła podoficerska

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921.
• Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 2008-10-11