Ernst Busch (oficer)

Ten artykuł od 2008-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ernst Busch

Feldmarszałek Ernst Busch
feldmarszałek
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1885 Essen-Steele
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1945 Aldershot
Przebieg służby
Lata służby	1904–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Stanowiska	dowódca: 16 Armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa Kampania wrześniowa Kampania francuska 1940 Operacja Barbarossa Blokada Leningradu Operacja Bagration
Odznaczenia

Ernst Wilhelm Bernhard Busch (ur. 6 lipca 1885, zm. 17 lipca 1945) – niemiecki feldmarszałek z czasów II wojny światowej.

Życiorys

Urodził się w Essen-Steele w Niemczech jako syn dyrektora sierocińca. Uczęszczał do szkoły kadetów. Do armii wstąpił w 1904 roku i w czasie I wojny światowej służył na froncie zachodnim. W 1918 roku odznaczony został orderem Pour le Mérite. Po wojnie pozostał w wojsku i został Inspektorem Oddziałów Transportowych. W 1930 otrzymał promocję na stopień na podpułkownika i objął dowództwo 9 Pułku Piechoty. Od 1933 pułkownik.

W kampanii wrześniowej w stopniu generała piechoty dowodził VIII Korpusem jako podkomendny generała Lista. Na froncie zachodnim w 1940 roku dowodził 16 Armią. Za tę kampanię odznaczony został Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.

Busch wziął udział w Operacji Barbarossa, początkowo jako dowódca 16 Armii. Dowodzone przez niego oddziały zajęły Demiańsk i wzięły udział w blokadzie Leningradu. Następnie Busch zmuszony został do wycofania swoich oddziałów w wyniku ofensywy Armii Czerwonej. Zajął pozycje wzdłuż linii Staraja-Ostaszków i za obronę tej pozycji mianowany został feldmarszałkiem. W latach 1943–1944 dowodził Grupą Armii Środek, ale większość jego oddziałów została zniszczona podczas walk na Białorusi, głównie ze względu na strategiczne błędy Hitlera. W lipcu 1944 roku został odwołany i zastąpiony przez feldmarszałka Modela.

Ponownie objął komendę w marcu 1945 roku. Tym razem dowodził na froncie zachodnim. Trzon jego sił stanowiła 1 Armia Spadochronowa. Oddziały Buscha próbowały bezskutecznie powstrzymać wojska alianckie. 3 maja 1945 roku feldmarszałek Busch poddał się wojskom marszałka Montgomery’ego w okolicach Lüneburga. Busch umarł 17 lipca 1945 roku jako jeniec w obozie w Aldershot w Anglii.

Pochowany jest na niemieckim cmentarzu wojskowym w Cannock Chase^[1].

Był flegmatycznym mężczyzną o grubych rysach i wielkiej wytrzymałości fizycznej. Pole bitwy nie było mu obce, (...) jego odwaga również nie budziła wątpliwości (...). Największymi wadami Buscha jako dowódcy [były] brak wyobraźni, mała giętkość umysłu i uległość wobec Hitlera w krytycznych chwilach. Jeśli chodzi o rolę czołgów w bitwie, był wręcz typowym konserwatystą^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Busch, Ernst Wilhelm Bernhard. (ang.).