Bazyli Wielki
Wyznawca, biskup doktor Kościoła Ewangeliczny arystokrata | |
Data i miejsce urodzenia | 329 lub 330 |
---|---|
Data śmierci | |
Czczony przez | |
Wspomnienie | 2 stycznia (kat.), |
Atrybuty | czaszka, gołąb nad głowa, księga, model kościoła, paliusz, rylec[1] |
Patron | zakonu bazylianów i sióstr Świętego Krzyża |
Bazyli Wielki, również Bazyli z Cezarei (gr. Μέγας Βασίλειος, cs. святитель Васи́лий Вели́кий; ur. w 329[2][3] lub 330[4], zm. 1 stycznia 379) – pisarz wczesnochrześcijański zaliczany do grona ojców Kościoła, święty prawosławny i katolicki, Wyznawca[5], biskup i doktor Kościoła, uważany za ojca wschodniego monastycyzmu.
Życiorys
Urodził się w Cezarei Kapadockiej (obecnie w Turcji) w bardzo religijnej rodzinie. Jego rodzicami byli Bazyli i Emilia z Cezarei. Dwaj jego bracia: Grzegorz z Nyssy i Piotr z Sebasty oraz siostra Makryna Młodsza zostali też wyniesieni na ołtarze[a]. Bazyli otrzymał staranne wykształcenie, które stawiało go w rzędzie najbardziej światłych ludzi tamtego czasu. Wspólnie z Grzegorzem z Nazjanzu, przyjacielem z okresu studiów, poświęcił się życiu pustelniczemu. Chrzest przyjął dopiero w wieku 28 lat (358) po czym został mnichem. W 364 przyjął święcenia kapłańskie z rąk św. Euzebiusza z Samosaty, a w 370 roku został za jego poparciem biskupem Cezarei i metropolitą Kapadocji.
Jako biskup Cezarei odznaczał się troską o sprawy duszpasterskie i charytatywne. Wybudował schronisko dla pielgrzymów, ludzi w podeszłym wieku i chorych, zapewniające im opiekę i odpowiednie utrzymanie. Znane jest także jego zarządzenie wydane podczas panującego głodu, aby sprzedać część majątku kościelnego, a za uzyskane pieniądze zakupić żywność dla najuboższych. Dla głębokiej wiedzy oraz autorytetu moralnego historia obdarzyła go przydomkiem Wielki. Był jednym z trzech tzw. ojców kapadockich, trójki ojców Kościoła z IV wieku, którzy pochodzili z Kapadocji (Bazyli Wielki, Grzegorz z Nazjanzu i Grzegorz z Nyssy), którzy bardzo przyczynili się do ostatecznego określenia przez Kościół dogmatu o Trójcy Świętej i zwalczali arian.
Bazyli jest autorem wielu dzieł teologicznych, w których wykładał zasady wiary i wskazywał na błędy szerzącego się wówczas arianizmu. Jest też autorem jednej z pierwszych reguł zakonnych (bazylianie), która dotrwała do czasów współczesnych, oraz opracował tekstu liturgii eucharystycznej po dziś dzień używanej w Kościołach tradycji bizantyńskiej prawosławnej i greckokatolickiej (por. np. Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-włoskiego) oraz Kościoły orientalne.
Zmarł 1 stycznia 379 roku w wieku 50 lat.
Kult
Relikwie znajdują się w Amalfi koło Neapolu, w Wenecji i Brugii (Belgia).
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 2 stycznia obok św. Grzegorza z Nazjanzu według nowego kalendarza liturgicznego oraz 14 czerwca według starego kalendarza liturgicznego.
Cerkiew prawosławna wspomina świętego dwukrotnie:
- 1/14 stycznia[b], tj. 14 stycznia według kalendarza gregoriańskiego,
- 30 stycznia/12 lutego, tj. 12 lutego razem ze świętymi: Grzegorzem z Nazjanzu oraz Janem Chryzostomem (Złotoustym).
Troparion i kondakion
Troparion, ton 1[6]: Na całą ziemię rozeszła się nauka Twoja,
przyjmującą Twoje słowo, którym pobożnie pouczyłeś o prawdach wiary;
wyjaśniłeś naturę bytów,
naprawiłeś obyczaje ludzi.
Królewski kapłanie, Ojcze najczcigodniejszy,
módl się do Chrystusa Boga,
aby zbawił dusze nasze.
Kondakion, ton 4[6]: Okazałeś się niewzruszonym fundamentem Kościoła,
dając wszystkim ludziom niezniszczalne dziedzictwo,
przypieczętowane Twymi regułami,
okazujący niebo, Bazyli najczcigodniejszy.
Filozofia i teologia
Trójca Święta
Wraz z bratem Grzegorzem z Nyssy głosił współistność trzech Osób Boskich. W tym celu opracował nową doksologię: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu (która zastąpiła poprzednią: Chwała Ojcu, przez Syna w Duchu Świętym). Twierdził, że nie sposób zgłębić tajemnicy Absolutu jakim jest Bóg. Człowiekowi dostępny jest tylko rąbek wiedzy o nieskończoności Stwórcy, jaka zawarta jest w Piśmie Świętym.
Natura
Napisał komentarz do opisu stworzenia w Księdze Rodzaju w formie dziewięciu homilii. Podejmował w nich zagadnienia m.in. zdefiniowania natury firmamentu, czy określenia kształtu Ziemi. Odrzucił on jednak w tym zakresie nauki Arystotelesa, stwierdzając, że Ziemia się nie porusza i nie jest wsparta na niczym (Arystoteles rozważał wsparcie Ziemi na wodzie czy powietrzu). Podkreślał zamysł Boga w stworzeniu natury, porównywał procesy naturalne do moralności i określał je ze względu na korzyści rosnące z istnienia poszczególnych roślin, zwierząt i innych elementów natury.
Dzieła
Bazyli napisał traktaty Przeciw Eunomiuszowi i O Duchu Świętym.
Wybrane przekłady polskie[7]:
- Listy. Wybór, przeł. Włodzimierz Krzyżaniak, Warszawa 1972, IW PAX, s. 372.
- O Duchu Świętym. Alina Brzóstkowska (przekład), Józef Naumowicz (wstęp). Warszawa: IW PAX, 1999, s. 207.
- Pisma ascetyczne. T. 1. Wstęp do zarysu ascezy. O sądzie Bożym. O wierze. Reguły moralne. Przekład i opracowanie ks. Józef Naumowicz, Kraków 1994 Wydawnictwo Benedyktynów „Tyniec”, s. 264.
- Pisma ascetyczne. T. 2. Reguły dłuższe. Reguły krótsze. Przekład i opracowanie: ks. Józef Naumowicz, Kraków 1995 Wydawnictwo Benedyktynów „Tyniec”, s. 484.
- Wybór homilij i kazań, Tadeusz Sinko (tłum.), Kraków: Wydawnictwo Mariackie, 1947 .
Zobacz też
- Patres Ecclesiae
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
- wstawiennictwo świętych
Uwagi
- ↑ Również jego matka Emelia oraz jego babka zostały wpisane do kanonu świętych. Jest to wyjątkowy fakt w dziejach Kościoła
- ↑ podwójne datowanie
Przypisy
- ↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 12. ISBN 978-83-247-0574-0.
- ↑ https://tyniec.com.pl/180_sw-bazyli-wielki
- ↑ https://obliczaludzi.com/sw-bazyli-wielki/
- ↑ Paul Jonathan Fedwick: Basil of Caesarea, christian, humanist, ascetic: a sixteen-hundredth anniversary symposium, Part 1. Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1981. ISBN 978-0-88844-412-7. (ang.)
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 506. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Horologion [zarchiwizowane z adresu 2016-12-03] .
- ↑ Pełny zestaw przekładów do 2004 zob. Wojciech Stawiszyński: Bibliografia patrystyczna 1901-2004. Kraków: Homini, 2005, s. 149-164. ISBN 83-89598-96-5.
Bibliografia
- Święty Bazyli Wielki, Brewiarz [dostęp 2010-03-07] .
- św. Bazyli Wielki, arcybiskup Cezarei Kapadockiej na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)
- Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 1, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu .
- Edward Grant: Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005, s. 21-22. ISBN 83-7469-045-3.
Linki zewnętrzne
- Trzech świętych hierarchów (św. Grzegorz Teolog, św. Bazyli Wielki i św. Jan Chryzostom). Katedra Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Białymstoku. [zarchiwizowane z tego adresu].
- Stanisław Hołodok , Święci Bazyli Wielki i Grzegorz z Nazjanzu .
- Dzieła Bazylego Wielkiego w bibliotece Polona
- ISNI: 0000 0001 2102 9433, 0000 0004 8331 9163
- VIAF: 88967224, 793144647714453917580, 2082160486073205180006
- LCCN: n80004066
- GND: 118637797
- NDL: 00511912
- LIBRIS: mkz11p553r80qz1
- BnF: 11890479x
- SUDOC: 026708426
- SBN: CFIV046987
- NLA: 35014866
- NKC: jn19990000494
- RSL: 000084346, 000037095, 000092533
- BNE: XX1153392, XX1074111
- NTA: 069123144
- BIBSYS: 90205492
- CiNii: DA00968796
- Open Library: OL86661A
- PLWABN: 9810553705205606
- NUKAT: n95209613
- J9U: 987007258242105171
- PTBNP: 13458
- CANTIC: a10482702
- LNB: 000320710
- NSK: 000055581
- CONOR: 14040675
- ΕΒΕ: 15644
- BLBNB: 000172657
- KRNLK: KAC201757004
- LIH: LNB:V*278364;=BQ
- RISM: pe30088642
- WorldCat: lccn-n80004066
Media użyte na tej stronie
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Basilii Magni Opera [Diui Basilii Magni archiepiscopi Caesareensis Moralia. Ascetica magna, Ascetica parua. Adamo Fumano interprete]
Святий Василій Великий. Мозаїка в Київському соборі Святої Софиї, XI століття.