Bazyli Wielki

Święty
Bazyli Wielki
Μέγας Βασίλειος
Wyznawca, biskup
doktor Kościoła
Ewangeliczny arystokrata
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

329 lub 330
Cezarea Kapadocka

Data śmierci

1 stycznia 379

Czczony przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

2 stycznia (kat.),
14 stycznia (praw.)
12 lutego (praw. Trzech Świętych Hierarchów)

Atrybuty

czaszka, gołąb nad głowa, księga, model kościoła, paliusz, rylec[1]

Patron

zakonu bazylianów i sióstr Świętego Krzyża

Bazyli Wielki, również Bazyli z Cezarei (gr. Μέγας Βασίλειος, cs. святитель Васи́лий Вели́кий; ur. w 329[2][3] lub 330[4], zm. 1 stycznia 379) – pisarz wczesnochrześcijański zaliczany do grona ojców Kościoła, święty prawosławny i katolicki, Wyznawca[5], biskup i doktor Kościoła, uważany za ojca wschodniego monastycyzmu.

Życiorys

Urodził się w Cezarei Kapadockiej (obecnie w Turcji) w bardzo religijnej rodzinie. Jego rodzicami byli Bazyli i Emilia z Cezarei. Dwaj jego bracia: Grzegorz z Nyssy i Piotr z Sebasty oraz siostra Makryna Młodsza zostali też wyniesieni na ołtarze[a]. Bazyli otrzymał staranne wykształcenie, które stawiało go w rzędzie najbardziej światłych ludzi tamtego czasu. Wspólnie z Grzegorzem z Nazjanzu, przyjacielem z okresu studiów, poświęcił się życiu pustelniczemu. Chrzest przyjął dopiero w wieku 28 lat (358) po czym został mnichem. W 364 przyjął święcenia kapłańskie z rąk św. Euzebiusza z Samosaty, a w 370 roku został za jego poparciem biskupem Cezarei i metropolitą Kapadocji.

Jako biskup Cezarei odznaczał się troską o sprawy duszpasterskie i charytatywne. Wybudował schronisko dla pielgrzymów, ludzi w podeszłym wieku i chorych, zapewniające im opiekę i odpowiednie utrzymanie. Znane jest także jego zarządzenie wydane podczas panującego głodu, aby sprzedać część majątku kościelnego, a za uzyskane pieniądze zakupić żywność dla najuboższych. Dla głębokiej wiedzy oraz autorytetu moralnego historia obdarzyła go przydomkiem Wielki. Był jednym z trzech tzw. ojców kapadockich, trójki ojców Kościoła z IV wieku, którzy pochodzili z Kapadocji (Bazyli Wielki, Grzegorz z Nazjanzu i Grzegorz z Nyssy), którzy bardzo przyczynili się do ostatecznego określenia przez Kościół dogmatu o Trójcy Świętej i zwalczali arian.

Bazyli jest autorem wielu dzieł teologicznych, w których wykładał zasady wiary i wskazywał na błędy szerzącego się wówczas arianizmu. Jest też autorem jednej z pierwszych reguł zakonnych (bazylianie), która dotrwała do czasów współczesnych, oraz opracował tekstu liturgii eucharystycznej po dziś dzień używanej w Kościołach tradycji bizantyńskiej prawosławnej i greckokatolickiej (por. np. Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-włoskiego) oraz Kościoły orientalne.

Zmarł 1 stycznia 379 roku w wieku 50 lat.

Kult

Relikwie znajdują się w Amalfi koło Neapolu, w Wenecji i Brugii (Belgia).

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 2 stycznia obok św. Grzegorza z Nazjanzu według nowego kalendarza liturgicznego oraz 14 czerwca według starego kalendarza liturgicznego.

Cerkiew prawosławna wspomina świętego dwukrotnie:

Troparion i kondakion

Troparion, ton 1[6]: Na całą ziemię rozeszła się nauka Twoja,
przyjmującą Twoje słowo, którym pobożnie pouczyłeś o prawdach wiary;
wyjaśniłeś naturę bytów,
naprawiłeś obyczaje ludzi.
Królewski kapłanie, Ojcze najczcigodniejszy,
módl się do Chrystusa Boga,
aby zbawił dusze nasze.

Kondakion, ton 4[6]: Okazałeś się niewzruszonym fundamentem Kościoła,
dając wszystkim ludziom niezniszczalne dziedzictwo,
przypieczętowane Twymi regułami,
okazujący niebo, Bazyli najczcigodniejszy.

Filozofia i teologia

Basilii Magni Opera, 1540

Trójca Święta

Wraz z bratem Grzegorzem z Nyssy głosił współistność trzech Osób Boskich. W tym celu opracował nową doksologię: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu (która zastąpiła poprzednią: Chwała Ojcu, przez Syna w Duchu Świętym). Twierdził, że nie sposób zgłębić tajemnicy Absolutu jakim jest Bóg. Człowiekowi dostępny jest tylko rąbek wiedzy o nieskończoności Stwórcy, jaka zawarta jest w Piśmie Świętym.

Natura

Napisał komentarz do opisu stworzenia w Księdze Rodzaju w formie dziewięciu homilii. Podejmował w nich zagadnienia m.in. zdefiniowania natury firmamentu, czy określenia kształtu Ziemi. Odrzucił on jednak w tym zakresie nauki Arystotelesa, stwierdzając, że Ziemia się nie porusza i nie jest wsparta na niczym (Arystoteles rozważał wsparcie Ziemi na wodzie czy powietrzu). Podkreślał zamysł Boga w stworzeniu natury, porównywał procesy naturalne do moralności i określał je ze względu na korzyści rosnące z istnienia poszczególnych roślin, zwierząt i innych elementów natury.

Dzieła

Bazyli napisał traktaty Przeciw Eunomiuszowi i O Duchu Świętym.

Wybrane przekłady polskie[7]:

  • Listy. Wybór, przeł. Włodzimierz Krzyżaniak, Warszawa 1972, IW PAX, s. 372.
  • O Duchu Świętym. Alina Brzóstkowska (przekład), Józef Naumowicz (wstęp). Warszawa: IW PAX, 1999, s. 207.
  • Pisma ascetyczne. T. 1. Wstęp do zarysu ascezy. O sądzie Bożym. O wierze. Reguły moralne. Przekład i opracowanie ks. Józef Naumowicz, Kraków 1994 Wydawnictwo Benedyktynów „Tyniec”, s. 264.
  • Pisma ascetyczne. T. 2. Reguły dłuższe. Reguły krótsze. Przekład i opracowanie: ks. Józef Naumowicz, Kraków 1995 Wydawnictwo Benedyktynów „Tyniec”, s. 484.
  • Wybór homilij i kazań, Tadeusz Sinko (tłum.), Kraków: Wydawnictwo Mariackie, 1947.

Zobacz też

Uwagi

  1. Również jego matka Emelia oraz jego babka zostały wpisane do kanonu świętych. Jest to wyjątkowy fakt w dziejach Kościoła
  2. podwójne datowanie

Przypisy

  1. Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 12. ISBN 978-83-247-0574-0.
  2. https://tyniec.com.pl/180_sw-bazyli-wielki
  3. https://obliczaludzi.com/sw-bazyli-wielki/
  4. Paul Jonathan Fedwick: Basil of Caesarea, christian, humanist, ascetic: a sixteen-hundredth anniversary symposium, Part 1. Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1981. ISBN 978-0-88844-412-7. (ang.)
  5. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 506. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. a b Horologion [zarchiwizowane z adresu 2016-12-03].
  7. Pełny zestaw przekładów do 2004 zob. Wojciech Stawiszyński: Bibliografia patrystyczna 1901-2004. Kraków: Homini, 2005, s. 149-164. ISBN 83-89598-96-5.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Redirect arrow without text.svg
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
SaintIcon.PNG
Autor: Tomasz Wachowski, Licencja: CC BY 3.0
ikona Święty
P christianity.svg
(c) Chris-martin, CC-BY-SA-3.0
Wikimedia portal icon: Christianity
Basilii Magni Opera.tif
Basilii Magni Opera [Diui Basilii Magni archiepiscopi Caesareensis Moralia. Ascetica magna, Ascetica parua. Adamo Fumano interprete]
Basil of Caesarea.jpg
Святий Василій Великий. Мозаїка в Київському соборі Святої Софиї, XI століття.