Glykon

Glykon

Γλύκων (Γλύκωνος)

— bóstwo płodności i uzdrowień —
Posąg Glykona odnaleziony w Konstancy (Rumunia)
Występowanie	mitologia grecka mitologia rzymska
Wcielenie zwierzęce	wąż
Siedziba	Abonuteichos
Teren kultu	Imperium Rzymskie (regiony południowo-wschodnie)
Szczególne miejsce kultu	Abonuteichos
Odpowiednik	Asklepios Serapis

Glykon (gr.: Γλύκων [Glýkon] i Γλύκωνος [Glýkonos]) – bóstwo greckie i rzymskie o wężowej postaci, łączone m.in. z kultem boga-uzdrowiciela Asklepiosa (czczonego pod postacią węża) i Serapisa^[1].

Glykon był przedstawiany jako chimera o ciele węża i głowie gazeli z długimi, ludzkimi włosami^[1].

Kult Glykona wprowadził w Grecji mistyk i wieszcz Aleksander z Abonuteichos w połowie II wieku n.e. Przypuszczalnie ten mistyk poznał kult wężowych bóstw w Macedonii, przywiózł stamtąd dużego węża jako uosobienie bóstwa do Abonuteichos (Ἀβωνότειχος; dzisiejsze İnebolu, Turcja), gdzie powstała świątynia z wyrocznią ku czci Glykona, zwanego także „Nowym Asklepiosem”. Świątynia Glykona stała się znana z cudownych uzdrowień i przepowiedni; jej rad mieli słuchać m.in. senatorowie i cesarz Marek Aureliusz. Podobno Glykon uchronił także mieszkańców okolic przed zarazą. Wokół świątyni Glykona rozwinęło się znaczące miasto, goszczące licznych pielgrzymów, które przyjęło nazwę Ionopolis (stąd turecka nazwa İnebolu). Glykon był także bóstwem płodności, które miało pomagać bezdzietnym parom w uzyskaniu potomstwa; dzieciom, narodzonym dzięki domniemanej interwencji Glykona, nadawano jego imię lub nazywano „dzieckiem Glykona”^[1].

Popularność kultu Glykona w II i III wieku n.e. na obszarze od Dunaju do Eufratu, potwierdza ówczesne zjawisko porzucania tradycyjnych kultów i zwracania się ku mistycznym religiom Wschodu. Zachowały się figurki i posągi kultowe tego bóstwa oraz jego wyobrażenia na monetach^[1].

Przypisy

Religia i mitologia rzymska

Główni bogowie	Apollo Ceres Diana Fortuna Junona Jupiter Lary Mars Merkury Minerwa Neptun Pluton Kwiryn Sol Wenus Westa Wulkan
Inni bogowie	Adranus Averruncus Bachus Bellona Bona Dea Coelus Kastor i Polluks Clitunno Kupidyn Dis Pater Faunus Glykon Inuus Janus Liber Lucina Luperkus Orkus Penaty Pomona Roma Saturn Silvanus Terra Limentinus Terminus
Personifkacje	Aius Locutius Angerona Concordia Copia Discordia Fides Fortuna Libertas Spes
Legendarni założyciele	Eneasz Romulus i Remus Numa Pompiliusz Serwiusz Tuliusz Ankus Marcjusz
Kapłani	Augur Flamen Haruspik Pontifex maximus Rex Nemorensis Rex sacrorum Westalka
Wierzenia i praktyki	święta kult cezarów mitologia księgi sybillińskie świątynie rzymskie