Ziemia krakowska
| |||
| Państwa | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
Ziemia krakowska (łac. Terra Cracoviensis) – jednostka terytorialna średniowiecznego państwa polskiego.
Historia
Ziemia krakowska była od 1138 r. główną częścią dzielnicy senioralnej (z czasem księstwo krakowskie). Po 1314 r. została przekształcona w województwo krakowskie.
Jan Długosz w dziele z lat 1464–1480, przedstawił, że ziemia krakowska była główną częścią Królestwa Polskiego i metropolią względem pozostałych ziem[1].
Herbem ziemi krakowskiej był orzeł w koronie zwrócony heraldycznie w lewo[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Insigniorum clenodiorum Regis et Regni Polonie descriptio. W: Jan Długosz: Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego wydał dr. Z. Celichowski. Poznań: 1885, s. 15.
- ↑ Barbara Miodońska, Przedstawienie państwa polskiego w Statucie Łaskiego z r. 1506, w: Folia Historiae Artium, t. 5, Kraków 1968. s. 34.
Media użyte na tej stronie
