Gabriel (Kremenecki)
| Grigorij Kremenecki | |
| Metropolita kijowski i halicki | |
.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1708 |
| Data i miejsce śmierci | 9 sierpnia 1783 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita kijowski i halicki | |
| Okres sprawowania | 1770-1783 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 1739 |
| Diakonat | do 1748 |
| Prezbiterat | do 1748 |
| Chirotonia biskupia | 17 września 1749 |
Gabriel, imię świeckie Hryhorij Fedorowycz Kremenecky (ur. 1708 w Nosówce, zm. 9 sierpnia 1783 w Kijowie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego pochodzenia ukraińskiego[1].
Edukację w zakresie filozofii i teologii rozpoczął w Kijowskiej Akademii Duchownej, zakończył w 1736 w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony w seminarium duchownym przy Ławrze Aleksandra Newskiego jako wykładowca. W 1739, po złożeniu wieczystych ślubów mniszych, został jego prefektem.
Od 1748 był stałym członkiem Świątobliwego Synodu Rządzącego, wchodząc w jego skład w związku z objęciem godności przełożonego Monasteru Nowospasskiego. 17 września 1749 został wyświęcony na biskupa kołomieńskiego i kaszyrskiego, zaś w 1755 objął katedrę kazańską. W 1762 został arcybiskupem petersburskim. Urząd ten sprawował przez osiem lat, gdyż w 1770 przeniesiono go na katedrę kijowską i halicką. Szczególnie troszczył się o sytuację Kijowskiej Akademii Duchownej, na którą przeznaczał datki z osobistych środków. Na ziemiach ukraińskich zwalczał lokalne tradycje i obyczaje cerkiewne, wprowadzając tradycje i zwyczaje typowe dla Rosji carskiej[1]. Przyczynił się do rusyfikacji Akademii Mohylańskiej[2].
Brał udział w sądzie nad metropolitą nowogrodzkim Arseniuszem i w obrzędzie pozbawienia go urzędu i znaków godności biskupiej. Poparł carycę Katarzynę II w działaniach na rzecz sekularyzacji majątku kościelnego i przygotowywał na jej potrzeby szczegółowy opis dóbr cerkiewnych[1]. W literaturze oceniany jest zarówno jako pokorny, bezinteresowny i głęboko pobożny człowiek, jak i jako duchowny zabiegający o własny awans w hierarchii cerkiewnej.
Zmarł w 1783 i został pochowany w soborze Mądrości Bożej w Kijowie.
Przypisy
- ↑ a b c S. Bajkułowa, J. Matwiejewa: Rukowoditieli Sankt-Petierburga. Olma Media Group, 2003, s. 291. ISBN 978-5-7654-2114-7.
- ↑ W. Mokry: Stosunek państwowych i cerkiewnych władz moskiewskich do ukraińskiej Cerkwi prawosławnej i unickiej w wiekach XVII-XX. W: Unia brzeska. Geneza, dzieje i konsekwencje w kulturze narodów słowiańskich. R. Łużny, F. Ziejka, A. Kępiński (red.). Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1994, s. 86. ISBN 83-7052-220-3.
Linki zewnętrzne
- Гавриил (Кременецкий). Русское Православие – Архиереи. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
Портрет київського митрополита Гавриїла (Кременецького), з колекції Національного заповідника «Києво-Печерська лавра»