PZInż 342
 PZInż 342 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | kołowa, 4x4 |
| Załoga | 1+ |
| Historia | |
| Egzemplarze | 5 egzemplarzy próbnych |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik benzynowy PZInż. 725 o mocy 95 KM |
| Poj. zb. paliwa | 180 l |
| Długość | 5320 mm |
| Szerokość | 2240 mm |
| Wysokość | 2600 mm |
| Prześwit | 400 mm |
| Masa | 4443 kg (własna) 6540 kg (całkowita) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 60 km/h (po szosie) |
| Dane operacyjne | |
| Wyposażenie | |
| wciągarka linowa | |
PZInż 342 (także C5P) – polski, kołowy ciągnik artyleryjski z czasów dwudziestolecia międzywojennego.
Kołowy ciągnik artyleryjski PZInż 342 został zaprojektowany do holwania armat przeciwlotniczych kal. 75 mm. Miał zastąpić używanego dotąd w tej roli ciągnika C4P. Pojazd ten powstał na bazie doświaczeń zdobytych podczas prac nad podobnym ciągnikiem PZInż 312. Jedną z cech, które różniły ciągniki PZInż 312 i PZInż 342 było inne zawieszenie. W przypadku pierwszego zastosowano zawieszenie niezależne, drugi zaś miał sztywne mosty[1][2].
PZInż 342 napędzany był silnikiem benzynowym PZInż. 725 o mocy 95 KM. Ponadto miał napęd 4x4 i wciągarkę linową. Jego ładowność wynosiła 2100 kg oraz mógł holować przyczepę o masie do 5000 kg[1][2].
Do 1 sierpnia 1939 roku zmontowano 5 egzemplarzy próbnych, zaś do 1 czerwca 1941 roku planowano wyprodukować ok. 200 ciągników[1].
Na bazie PZInż 342 powstał nieco mniejszy ciągnik – PZInż 343, przeznaczony do holowania armat przeciwlotniczych kal. 40 mm[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Rafał Białkowski. Polskie ciągniki do armaty przeciwlotniczej kal. 40 mm. „Poligon”. 3/2012, s. 20-28, 2012. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1895-3344. (pol.).
- ↑ a b Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński: Wrzesień 1939. Pojazdy Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990, s. 198. ISBN 83-206-0847-3. (pol.).
Bibliografia
- Rafał Białkowski. Polskie ciągniki do armaty przeciwlotniczej kal. 40 mm. „Poligon”. 3/2012, s. 20-28, 2012. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1895-3344. (pol.).
- Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński: Wrzesień 1939. Pojazdy Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990, s. 198. ISBN 83-206-0847-3. (pol.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Kołowy ciągnik artyleryjski 4x4 PZInż. 342 [opis oryginalny]