PPG

PPG Подвижное пулемётное гнездо (ППГ)
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	tankietka
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	2
Historia
Prototypy	1940
Egzemplarze	1
Dane techniczne
Silnik	1 silnik gaźnikowy rzędowy PMZ o mocy 16 KM
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	8 – 20 mm
Długość	2,50 m
Szerokość	1,72 m
Wysokość	0,86 m
Prześwit	0,30 m
Masa	bojowa: 1 730 kg
Osiągi
Prędkość	18 km/h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm zapasem amunicji – 1535 pocisków
Użytkownicy
ZSRR

PPG (ros. Подвижное пулемётное гнездо) – prototyp tankietki konstrukcji radzieckiej z okresu II wojny światowej, w której załoga przyjmowała pozycję leżącą.

W 1940 wrócono w ZSRR do budowy tankietek. Stało się to po doświadczeniach wyniesionych z wojny z Finlandią, która pozornie wykazała konieczność posiadania tego typu sprzętu. Wojna toczyła się w trudnych warunkach terenowych. Niejednokrotnie też działania toczyły się na lodzie zamarzniętych zbiorników wodnych. Równocześnie przeciwnik niemal nie posiadał sprzętu pancernego. W tej sytuacji posiadanie "Ruchomych gniazd karabinów maszynowych" wydawało się mieć sens.

Pojazd oznaczony Obiekt 216 lub PPG został skonstruowany w marcu 1940 w Zakładach Kirowskich w Leningradzie. Został zbudowany jedynie prototyp.