Pałac w Luboradzu

Zamek w Luboradzu

Schloss Lobris

nr rej. A/3065/585 z 24.08.1959[1]
Zamek w Luboradzu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Luboradz
Adres	Luboradz 4
Typ budynku	dwór obronny, zamek, pałac
Styl architektoniczny	renesans, barok
Architekt	Carlo Rossi, August Wilhelm Hogreve, Antoni Domenico Rossi
Rozpoczęcie budowy	XV wiek
Ważniejsze przebudowy	XVII, XVIII, XIX, XX w.
Pierwszy właściciel	Nicolaus von Sachenkrirch
Kolejni właściciele	rodzina von Schweinichen
Położenie na mapie gminy Mściwojów Zamek w Luboradzu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zamek w Luboradzu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Zamek w Luboradzu
Położenie na mapie powiatu jaworskiego Zamek w Luboradzu
51°03′26,74″N 16°17′24,43″E/51,057428 16,290119

Pałac w Luboradzu – pałac w Luboradzu (województwo dolnośląskie) powstał w latach 1681–1686 w wyniku przebudowy istniejącego tu wcześniej dworu obronnego. W XVIII, XIX i XX wieku były przebudowywany, po raz ostatni w latach 1938–1944 według projektu Augusta Wilhelma Hogreve’a.

Historia

Pierwotnie w tym miejscu istniał dwór obronny z XVI wieku^[2]. Budynek ten w latach w 1681-1686 został gruntownie przebudowany na potężny pałac o barokowej formie^[2]. W XVIII i XIX wieku budowla była przerabiana i restaurowana^[2]. W latach 1938–1944 budynek został przebudowany według projektu Augusta Wilhelma Hogreve’a^[2]. Po 1945 roku pałac był w dobrym stanie i należał do Urzędu Gminy w Mściwojowie^[2]. W latach 1961–1963, oraz 1983-1984 budynek był remontowany, obecnie jest w złym stanie technicznym^[2].

Architektura

Pałac jest dwutraktową, czteroskrzydłową budowlą z niewielkim dziedzińcem, posiada dwie kondygnacje i kryty jest dachami dwuspadowymi^[2]. Nad wejściem od strony dziedzińca zachowała się stara tarcza herbowa^[2]. Wschodnia elewacja z portalem bramnym i balkonem ponad dawną fosą podobna jest do wystroju zewnętrznego wczesnorenesansowych pałaców miejskich Starej Kastylii. W zachodniej części widoczne są na elewacjach relikty ozdób sgraffitowych w stylu renesansowo-manierystycznym^[2]. Wewnątrz znajduje się sala balowa z portretami właścicieli pałacu pochodząca z końca XVII wieku oraz polichromowane, renesansowe stropy belkowe w kilku pomieszczeniach^[2]. Od południa z budowlą sąsiadują pozostałości po parku oraz dawne budynki dworskie: stajnie i domy^[2]. Pałac jest częściowo zrujnowany^[2]. Obecnie są prowadzone prace renowacyjne wykonywane na zlecenie właściciela.

Przypisy

Bibliografia

• Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.