XXIX Batalion Saperów
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1921 | |
Rozformowanie | 1929 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | kpt. Tadeusz Wasilewski | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Garnizon Warszawa, Garnizon Wilno | |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | saperzy | |
Podległość | 3 pułk saperów |
XXIX Batalion Saperów (XXIX bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia XXIX Batalionu Saperów
18 czerwca 1921 roku na Marymoncie w Warszawie zostało sformowane Dowództwo XXIX batalionu saperów. Na stanowisko dowódcy batalionu został wyznaczony kapitan Tadeusz Wasilewski, a następnie major Jabłoński. 16 lipca 1921 roku dowództwo XXIX bsap przybyło do Wilna i zostało włączone w skład 3 pułku saperów.
3 kompania XXIX bsap.
Kompania została sformowana jako 3/1 batalionu saperów w Warszawie na Marymoncie. Formowanie kompanii przeprowadził podchorąży Węgliński. Dnia 8 lipca 1920 kompania odjechała do Włodawy, gdzie fortyfikowała przyczółek mostowy nad Bugiem. Następnie budowała umocnienia na obu brzegach Wisły w Puławach. Dnia 9 września dowództwo kompanii objął porucznik Openchowski. Po zawieszeniu broni kompanii odjechała do Warszawy, do koszar na Cytadeli. Dnia 8 marca 1921 kompanie oddano do dyspozycji1 Dywizji Piechoty Legionów pod Mołodeczno. W dniu 25 lipca została kompania wcielona do XXIX batalionu saperów, jako 1 kompania. Po przybyciu do Wilna kompania wyruszyła na prace fortyfikacyjne do Wierszuliszek i jesienią powróciła do pułku na stałe.
W końcu lipca 1921 roku do garnizonu przybyły kompanie, które miały tworzyć XXIX batalion saperów. Do batalionu zostały wcielone: 4-a kompania 1 batalionu saperów, jako 2-a kompania, i 2-a kompania XIX batalionu saperów jako 1-a, których dzieje wojenne zostały już podane poprzednio. W skład batalionu wchodziła czasowo jeszcze "5-a kompania I batalionu saperów, przeniesiona następnie do XIX batalionu[1]. Ta sformowana 1 kompania przez podchorążego Węglińskiego w czerwcu 1920 podczas odwrotu i kontrofensywy pracowała nad ufortyfikowaniem linii Bugu i Wisły[2].
W 1929 roku, w związku z wprowadzeniem nowej organizacji pokojowej saperów, 3 pułk Saperów Wileńskich został przeformowany w 3 batalion Saperów Wileńskich, a XXIX bsap został rozwiązany[3].
Żołnierze batalionu
Dowódcy batalionu:
- kpt. Tadeusz Wasilewski
- mjr Jabłoński
- mjr Zygmunt Mieczysław Górka (do VI 1925[4])
Oficerowie:
- kpt. Bohdan Chojnowski – dowódca 1 kompanii
- kpt. Teodor Leon Zaniewski – dowódca 2 kompanii
Przypisy
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Wacław Damrosz, Antoni Frelich, Jednodniówka. W dzień święta 3 pułku saperów wileńskich 25 VII 24, dodatek do „Polski Zbrojnej” nr 204 z 27 lipca 1924.
- Tadeusz Wejtko: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Saperów Wileńskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1932, seria: II. Zarys historii wojennej formacyj polskich 1918–1920.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).