Komenda Rejonu Uzupełnień Dębica

Komenda Rejonu Uzupełnień Dębica
Powiatowa Komenda Uzupełnień Dębica
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1927

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Dębica

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Juliusz Padlewski-Skorupka

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Dębica

Podległość

DOK V

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień OK V

Komenda Rejonu Uzupełnień Dębica (KRU Dębica) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr V została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Dębica obejmująca swoją właściwością powiaty: ropczycki, mielecki i pilzneński[2].

W marcu 1930 roku PKU Dębica nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i administrowała powiatami: ropczyckim, mieleckim i pilzneńskim[3]. W grudniu tego roku posiadała skład osobowy typ III.

Z dniem 1 kwietnia 1932 roku został zniesiony powiat pilzneński[4], natomiast z dniem 1 kwietnia 1937 roku został zniesiony powiat ropczycki z siedzibą władz powiatowych w Ropczycach, a z jego obszaru utworzony powiat dębicki z siedzibą władz powiatowych w Dębicy[5].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Dębica została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Dębica przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[6], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[7]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Dębica normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[8].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: dębicki i mielecki[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych pełniących służbę w PKU i KRU Dębica, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.

Komendanci
  • ppłk piech. Juliusz Padlewski-Skorupka (VII 1927[9] – 31 XII 1928 → stan spoczynku[10], †1940 Katyń[11])
  • mjr piech. Walerian Orłowski (III 1929[12][13] – 1939[14], †1940 Katyń[15])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[16]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
    • mjr piech. Walerian Orłowski (VII 1927[9] – III 1929 → p.o. komendanta PKU)
    • mjr łącz. Edmund Iwaszkiewicz (III 1929[12] – III 1930[17] → komendant PKU Kołomyja II)
    • kpt. piech. Leon Edward Cepurski (III 1930[18] – IV 1933[19] → kierownik I referatu PKU Gdynia)
    • kpt. piech. Józef Krasowski (IV 1933[19] – po VI 1935 → PKU Radomsko)
  • kierownik II referatu
    • kpt. piech. Leon Edward Cepurski (VII 1927[9] – III 1930 → kierownik I referatu)
    • kpt. piech. Stanisław Baran (do XII 1934 → PKU Kraków Powiat[20])
  • referent
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[14][b]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Jan VI Nowak †1940 Katyń[28]
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. piech. Franciszek Konrad Kurka[c]

Uwagi

  1. Kpt. int. Adam Bolesław Markiewicz (ur. 11 października 1892) był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Z dniem 15 sierpnia 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów[23]. W marcu 1939 roku pełnił służbę w 38 pp w Jarosławiu na stanowisku oficera gospodarczego[24].
  2. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[27].
  3. Franciszek Konrad Kurka (ur. 25 listopada 1898) we wrześniu 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau (numer jeniecki 15123)[29]

Przypisy

  1. a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  3. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  4. Dz.U. z 1932 r. nr 1, poz. 3.
  5. Dz.U. z 1937 r. nr 18, poz. 119.
  6. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  7. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  8. Historia WKU Suwałki ↓.
  9. a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 384.
  11. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 460.
  12. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
  14. a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 846.
  15. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 451.
  16. Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 512.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 111.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 116.
  19. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 91.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 273.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 301.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930 roku, s. 34.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 183.
  24. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 345, 594.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 113.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 26.
  27. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  28. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 433.
  29. Straty ↓.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK V.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK V